Nieuws- en Advertentieblad, Sappemeer nl | 1912 | 29 mei 1912 | pagina 1

9e erfgenaam van Eden

"^oorlogT"

„ONS ONDERLIJS HUIS."

Buitenlandsch Overzicht.

24© jaargang.

WOENSDAG 29 Mei 1912,

Net 43.

vcor

Grootste publiciteit.

Verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS

Laagste tarief.

Oplaag 5000 esempl.

UitgaveJ. G, DIJKHUIS,

ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 25 cent, franco per post
uitsluitend bq vooruitbetaling, 35 cent.

SAPPE MEER.

PRIJS der ADVERTENT1ËNVan 1 tot 5 regels 20 cent, elk«
regel mee? 5 cent. Dezelfde advertentie, voor 3 maal opgegeven
wordt 2 maal berekend. RubriekVraag en Aanbod 15 cent.

Ons huis 't is een kort woordje, maar
hal sluis in zich een wereld van gedachten.
„Uw huls," wat wil dat voor U zeggen

Ds een zal antwoorden: „Dat is de
litfsts en vreedzaamste plek op aarde,
waaraan ik nooit kan denken als zorgen
ml kwellen, als de sleur van de dage-
lpsche plichten m| neerdrukt, als het
donker is in mijn gemoed of hei wordt
licht in m|, 't is alsof plotseling een
zonnestraal door duistere wolken breek».
Het is me alsof ik m'n lieve moeder weer
vóór me zie, zorgzaam, liefdevol, trouw,
die mq begroet met vrooiqk gelaat, als ik
met mfn kinderleed kwam tot haar om
troest. Ik zie weer voor me die intiem
gezellige familiekring, waar aiies sprak van
liefde. Wel was het leed er soms niet
vnemd, maar het li'efdelicht verdonkeren
dat in onze harten was, dat kan het niet."

Een heerl|k antwoord, voorwaarWe
voelen dat voor die man de herinnering
aan het ouderhuis onvergetelijk, heerljjk
mooi is.

Een ander zal antwoorden bitter: „Mijn
huis was m|n vloek, wanorde, verwaar
lozing, bittere woorden, onverwacht uit
brekende toorn, drifi hier, onrechtvaardig
heid daar. Steeds biqft het voor mq een
herinnering aan pqniqke en bange uren."

Droevig Is dit antwoord.

Voor de één wil „lehuis" zeggeneen
zegenvoor de andere een levenskwelling.
Voor de ééi is het een heerlijke herinnering
voor de andere iets waaraan hq 't liefst
zoo weinig mogelijk terugdenkt.

Maar wat het ook van iemand xf, vaak
zal hq moeten terugdenken aan z'n „tehuis",
daarom is het van groot belang, dat die
herinnering een heerlijke is. Daarom is hei
de piicht in de eerste plaats der cuders te
zorgen, dat het kind een heeriqke en goede
herinnering houdt aan z'n huis.Het is van niet
te onderschatten belang. Ziet, de kinderen
gaan het ouderhuis verlaten. Zoo moet
het nu eenmaal! Die iets wii worden in de
maatschappij, kan niet b| moeders pappot
blijven zitten. „De wereld in I" Dat eischt
de t|d. En als de jonge menschen de
wereld ingaanWat dan Zonnig heeft
hen tot nu toe meestal de toekomst tegen-
gelachen. Ze kenden nog niet de koude
fardé wereid, die ze alleen zagen van de
zonnige zqde. Nu echter maken za het

doet er niet toe welke plaa s ze bekleeden
kennis met menschen, die hun vqandig
zqn, die ook meestrijden in de kamp om
het bestaan, die trachten hun voor te ko
men, en veelal niet met de edelste midde
len.

De kinderen komen uit een hun vrlen-
delfk gezinde kring plotseling te staan in
de woelige maatschappij, waar hun niet
meer de hand boven het hoofd wordt ge
houden. Tegenslagen komen, de menschen
biqken niet zoo eeriqk en recht te z|n als
ze tot nu toe meenden. Wordt een
moeilijke tqd voor het jonge karakter. Het
komt er op aan, staande te biqveo. De
sirfd begint! En nugelukkig de jonge
man die een goed tehuis heeft gehad. De
herinnering daaraan zai hem sterken en
moed geven.

Immers h| weet, dat daar aitqd menschen
blijven, die met warme belangstelling z'n
str|d zuilen gadeslaan, die hem zuilen hel
pen, als h| op het punt staat onder te
gaai?. Of dachi ge soms dat het geen
heerl|k gevoel moet zfn als hq niet weet
tot wieri zich te wenden, h| terugdenk!
aan dat huis vol liefde en warmte, waar
hq met open armen zai worden ontvangen,
waar men hem liefdevol zal raden Of
acht ge het van geringe beteekenis, dat h|
als hq moedeloos en bedroefd, weet hoe
ook z'n vader en moeder tegenslagen had
den, maar die droegen zonder murmuree-
ren

Zeker, die herinnering moet den jonge
man hees lijk zqn en hem opwekken tot
navolging.

En niet alleen dat de herinnering aan
het cuderl|k huis hoogst belangrijk is, daar
was ook de plaats waar ons karakter werd
opgebouwd. Hoe vele cuders schenen
dat te vergeten. Hoevele huisgezinnen
ziet men niet, waar de ouders hunne sprui
ten maar laten opgroeien en niet dan hoog-
noodig ingrijpen in hun doen en laten.
En hoe vele vaders en moeders bestraffen
hun kinderen alleen op onaangename, ja
zelfs l'chameiqk gevoelige manier. Alsof
een ernstig woord, een goed voorbeeld
niet beter waren.

Dwaze oudersArme kinderen

Dacht gij niet, moeders, dat het invloed,
grooten invloed op uw kind zou hebben,
als hq later, staande voor de keuze, tus-
schen eerlfk, maar langzaam vooruit te
komen, of zich met andere oneerlijke mid

delen een weg te banen, zich U herinnert
H| weet hoe g| ht;n voorhieldt steeds
eerl|k en oprecht te bl|ven, hoe gij be
droefd was als hl kits verkeerds had ge
daan. Werkelijk de herinnering aan U
zal hem sterken en' bemoedigen om de
goede keuze te doen En als hf gaat zit
ten zonder moed, -velende dat hq Iets
deed wat hl niet had moeten doen, dan
zal het hem z|n, als voelde hq weer twee
koesterende armen om hem heengeslagen,
en een zachte wang tegen z'n voorhoofd
gedrukt, en een welbekende stem, o zoo
bekend,zegt fluisterend: „Mqn kind!" En
de oude aandoening.-:^ ontwaken weer, de
heeriqke gevoelens v^n bemind te worden
met een grooie, onsjeifzuchtige liefde, on
veranderlijk dezelfdei trots alle stoutighe
den, alle ongehoorzaamheid, aitfd weer
bereid den kieinen berouwvolle zondaar te
vergeven.

En zal het hem niet zfn, wanneer hf
moedig weer verder werkt, ovgriuigd als
hq is van z'n plicht, ais hoort hf aanmoe
digend de stem vap zqn vader „O m'n
kind" juichend van welgevallen. Stil zal
h| toe luisteren en laat het zegel van uwe
Instemming drukken op z'n wilsbesluit.

Groot ontzagiqk groot is de invloed
van vader en moeder, van het cuderiqk
tehuis op het karakter en verdere levens
loop van het kind.

Arme ouders, dsè k|r,t niet beseffen, nog
armer de kinderen, rue dien goeden invioeu
moeten missen.

ylnfans".

Het gevecht bij Boekames.

De Italianen hebben de laatste dagen
ook te land weder verschillende overwin
ningen behaald.

Over het gevecht bij Boekames, aan den
karavaanweg naar Tunis, seint het Iteli-
aanschc telegraaf-ageniscfeap, verschillende
bijzonderheden.

De berichtgever is vol bewondering over
den moed waarmee de Italianen den vfand
uit zqn schansen verdreven. Daarna ver
volgt hijVervolgens deden tal van groe
pen van den vfand, die op de naburige
duinen stonden een tegenaanval. De hall
anen ontvingen den vijand met een krach
tig, goedgericht vuur, dat hem op de vlucht
joeg. Een bitterf bergartllleiie en een

afdeeling veldartillerie, die met de troepen
in de tweede linie aangekomen waren,
richtten hun vuur op de karavaan van de
vüjandeHjke troepen en verstrooiden haar.
B" het Invallen van den nacht wilden de
Italiaansche troepen zich in de schansen
terugtrekken, toen plotseling uit de richtirg
van Sidi Said sterke vijandelpe eskadrons
in gestrekten galop kwamen aanzeilen. Het
kwam tot een gevecht. Generaal Garionie
liet de artillerie een zeer werkzaam flank-
vuur op den vqar.d openen, datdenvqand
zichtbaar sterke verliezen toebracht en
hem dwong, haastig en in wanorde teiug
trekken. Een reserve bataljon ondernam
de vervolging en verstrooide de laatste
afdeelingen van den vqand.

Den volgenden ochtend vertoonden zich
op grooten afstand v|andeiqke patrouilles,
die de gesneuvelden wilden begraven.

Van de blanke troepen der Italianen
werden een man gedood en 19 gewond,
w.o. twee officieren licht. Bovendien wer
den zeven Askari's gewond.

Een aanval der Turken bi] Tripolis.

In 't iaaist der vorige week heeft een
sterke Turksche troepenmacht een aanval
lende beweging tegen de schansen van
Aïn-Zara ondernomen, die de Iiaiiaansche
artillerie af heeft moeten slaan. Stefani
geeft er het volgende verslag van

„Gisteravond werden vijandeiqke ko-
lonnes gezien, dit ter sterkte van ongeveer j
duizend man, meerendeels geregelde
Turksche troepen, tegen Aïn-Zara op
rukten. Men liet hen tot op 1200 M.
naderen. Daarna oper.de de artillerie een
zeer werkzaam vuur op de dichte kolonnes,
die in gesloten formatie tot op 800 M.
naderb| kwamen. Toen eindelik de nacht
inviel, konden z| terugtrekken. In Tripolls
werden' sterke afdeelingen gereed gehouden,
die Donderdag onder dekking van ver
kennende ruiterij tegen Aïn-Zara oprukten,
zonder een spoor van den vqand te ont
dekken.

Sjefket Pasja zal optreden.

Men meldt uit Constantinope!, dat de
gevreesde Minister van Oorlog, Sjefket
Pasja, stellig heeft verklaard, dat hf, als
de Italianen Chios en Lesbos bezetten,
zou bevelen de Dardanellen wederom te
sluiten, zonder rekening te houden met de
meening van de andere ministers.

Een bombardement.

Uit Constantinopel wordt aan de „Lokal-
Anzeiget" gemeld, dat de commandant van
Yemen bericht heeft, dat Italiaansche oor
logsschepen de haven van Debah aan de
Yemensche kust hebben gebombardeerd.
Twee met mitrailleuses uitgeruste schepen
naderden de kust en beschoten de Turk
sche soldaten, die het vuur beantwoordden
en den vqand dwongen zich terug te
trekken. De Turken leden geen verliezen.

Oproer In Boeda-Pest.

Er heeft in 't laatst der vorige week te
Boeda Pest, de dicht bevolkte hoofdstad
van Hongarqe, een vreeselfke gebeurtenis
plaats gegrepen.

Als een snel opkomend onweer is een
opstand in de stad losgebarsten van poli-
tieken aard, waarbf, helaas, vele slacht
offers gevallen zqn.

De arbeiders hadden, wegens het voort
durend treuzelen der Regeering met het
kiesrecht-vraagstuk, een algemeene werk
staking georganiseerd.

Zq wilden aan het bedrog der Regeering
eens vooral een einde maken door deze
staking, en den eisch: algemeen kiesrecht,
doorzetten.

Dit leidde tot ernstige conflicten.

Reeds vroeg in den morgen bood de
stad san ongewoon .rH^uwgoel- De ar
beiders trokken inplaats van naar hun fa
brieken, in troepen uit hun voorsteden naar
het parlementsgebouw, om de straten in
den omtrek te bezetten. Op verscheiden
plaatsen stuitten zfj toen reeds op politie
botsingen volgden dan, waarbq reeds bloed
vloeide. Ock in de voorsteden kwam het
al spoedig tot botsingen tusschen betoo-
gende stakers en de politie. Bq eene daar
van vuurde de politie 2 salvo's af. Een
arbeider werd gedood, 9 zwaar gewond.

En verder kwamen botsingen voor van
grooten omvang op verscheidene punten
waar de politie aan betoogende arbeiders
den weg naar hei parlement versperde.
Talrqke verwondingen werden daarbq toe
gebracht.

Tegen 11 uur waren het geen botsingen
meer, maar werden geregelde siagen ge
voerd op de verschillende pleinen en
de straten rondom het parlementsgebouw.
De menigte was woedend, nu ook militairen

FEUILLETON,

No. 21.

Hij zou de Abb.-y moeten vei laten en
een bedrieger in her bezit laten van wat
hem volgens zijn meening rechtens toe
kwam. Sprak hq nu reeds zqn verden
kingen uit, dan zou dit niets anders uit
werken dan dat men hem voor gek
hield. Niemand zou hem gelooven.

Door de drie dames was onder Mal-
Ioiy's stortvloed van woorden het diepste
sHUwfgen bewaard.

jasper begreep maar al te goed, wat z|
bq zich zelf dachten en hoe noch z|n
tante, noch z|n nichtje z|n vertrek zou
betreuren.

Eindeiqk wendde hq zich tot zfn tante
en zei: ,U toont zeer veel sympathie,
dat moet ik zeggen. Het is alsof ik een
wildvreemde ben en niet uw neef."

Lady Anne zag hem aan.

Maar anders zoo kalm gelaat was met
een blos van verontwaardiging overtogen.

„Bedenk, jasper," zeide zt, „dat je iets
aan de eer der familie verschuldigd z|t.
De Edensores z|n niet aitqd heiligen
geweest, maar het waren nooit lafaardp."

„In een tqd, dat Engeland behoefte her f;
aan ieder zfner zonen, klinken uw opmer
kingen weinig vaderlandslievend," merkte
mevrouw Ebury op. „Het spqtmq genoeg
dat ik een .vrouw ben en daardoor niet
mee kan vechten."

„Dat klinkt heel mooi," zei jasper
spottend. Het is gemakkelijk genoeg om
dat te zeggen, zoolang men veilig 'thuis
zit. U zou wel andets spreken als u de
ontbeti'gen van den oorlog kende. Roem
en vaderlandsliefde zqn zeer schoone

woorden, maar In werktfljkheid zijn zq
nieis dan een mantel, waarmee onse
politici hun knoeier|en bedekken. Deze
oorlog is van het begin tot het eind een
politieke dwaling. Het is maar jammer,
dat die knoeiers niet zelf naar het front
gezonden worden, dan konden wij eens
zier, hoe dat dien beunhazen bevallen
zcu."

„Ik zou js raden die ideeën van je eens
b| de autoriteiten te luchten. Volgens
mijn opinie zijn ze in de tegenwoordige
crisis niet minder dan hoogverraad," zei
Lady Sue op Ijskouden toon.

Zq stond van tafel op. Haar hart klopte
hoorbaar. Het scheen bijna te goed om
waar te zqn, dat de Abb«y op deze wijze
van dien onwelkomen gast verlost zou
woïden en z| daardoor den tijd zou
hübben, om maatregelen te nemen voor
wat haar te doen stond.

Da groote lafharfeheid var? haar neef
vervulde haar echter met afschuw. Ze
had een gevoel, alsof z| s|n gezelschap
geen oogenblik langer zou bunnen dragen

Juist toen z| b| de deur gekomen was,
riep h| haar terug.

„Ir zou je raden dit heug'lfke nieuws
niet dadelfk aan onzen lieven zieks te
gaan meededen," zei hf. „Denk er aan,
dat opwinding verkeerd voor hem is."

„Heb ja daarom glsteien een vreemde
b| hem gebracht?'' vroeg zq opfskoudsn
toon.

Jasper verschoot van kleur, zelfs zijn
lippen werden wit Vóór hq antwoorden
kon, had Lady Sus reeds de kamer ver
laten.

Lac'y Anne zat hem verbaasd aan te
kfken en mevrouw Ebmy merkte spotter d
op: „Als u zich soms ziek of overspannen
gevoelt, denk ik dat dokter Jones of
dokter Bellamy u wel een attest zal willen
geven. Dat gebeurt meer en, zooals u

Jeeds zeide, wat sfn, als men er goed
over nadenkt, roem sa eer eigenlfk. Een
rustig, gemakkelijk leven is zeker eerder
te verkiezen.

Jasper barstte b|na van woede, maar hl
antwoordde niets en ging met zijn ontbqs
voort. Hij had het land, dat hf zich door
zqn drift had laten vervoeren om ?.qn ware
gevoelens bloot te leggen. Al is een man
in z|n hart nog soo'n lafaard, dan vindt
hf het toch minder aangenaam zulks in de
oogen van een vrouw te schijnen. Boven
dien, wat gaf hem z|n boosheid? Het
noodlot speelde hem een leeüjke poets,
waarmee hq echter wel genoegen zou
moeten nemer. Doch vóór hq ging, moest
hq O Shea spreken en met hem een plan
beramen om den bedrieger te ontmaskeren.
Zqn hoofd was vervuld van allerlei plannen,
terw|l hq naar het dorp reed.

H| vond O'Shea nog aan het ontb|L
Onder een stortvloed van verwenschingen
vertelde hl dezen het nieuws.

O'Shea zei niet veel. H| was te ver
baasd over de gelukkige wending, die de
zaken genomen hadden.

Toen Malioiy eindelik zweeg, wist hq
het gesprek te brengen op de expeditie,
die h| zich voorgenomen had.

Wat zou Mailoiy er van denken, als hq
eens inlichiingen ging inwinnen omtrent
het lot van den werkalfken Edensore?

Jasper begon weer nijdig te worden. Wat
gaf zoo'n expeditie? Er zou immers veel
te veel t|d mee heengaan. Het was zaak
den bedrieger nu dadel!jk te ontmaskeren.
Indien h| daarin slaagde, zou niemand het
hem kwaifk nemen, als h| ontslag uit den
dienst nam. „Wegens dringende familie
omstandigheden" zou voldoende excuus
z|n.

Dit bestreed O'Shea uit alie macht. Mal-
loty zcu, door nu ontslag te vragen, z|n
naam voor goed kwqt zqn, beweerde hl.

Bovendien, hoe zou h| zoo spoedig kunnen
bewizen, dat de gewonde da werkelfke
graaf van Edensore niet was.

jasper moest het onmogelijke hiervan
wei toegeven. Hf kon zooveel razen en
tieren ais htj wilde, er was op het oogen
blik niets aan het geval te verhelpen. Het
eeaige was O'Shea de gevraagde som te
verschaffen, opdat dese zou trachten, de
zaak tot meer klaarheid te brengen. Binnen
een paar maanden zou hij wel de noodige
bewfzen kunnen bqeenbrengen. Gedurende
dien tqd zou hf zqn best doen zich builen
schot te houden. Misschien zou het ver
standigste wel z|n zich gevangen te laten
nemen. Het was immers z|n plicht, onder
deze omstandigheden de grootste zorg voor
z|n eigen persoon in acht te nemee.

O'Shea, die wel bemerkte, dat Malioiy
begon te weifelen, drong op een beslissing
aan, en het onderhoud eindigde daarmee,
dat jasper besloot voorloopig nog maar
geen omslag te zullen vragen en met O Shea
afsprak, dat z| samen met den nachttrein
naar Londen zouden vertrekken.

Toen O'Shea weer alleen was, begon hq
j zichzeif te overleggen hoe het beste
Lady Sus te laten weten wat h| met Mal
ioiy afgesproken had. H| kon niet rechis-
streeks naar de Abbey gaanook was het
verstandiger niet in de buurt rond te dwa
len in de hoop haar te spseken te krqgen.
Zou hf schreven? Dat was misschien het
eénige, hoewel hq er anders niet voor was,
iets zwart op wit te zetten.

Na lang nadenken besiooi hq eindeifk
een zeer voorzichtig gesteld briefje te zen
den, waarin hq Lady Sue het voornaamste
meedeelde en haar zijn adres in Londen
opgaf. Deze expeditie, waarop O'Shea
dacht uit te gaan, lachte hem wel toe. Het
geheimzinnige van den dubbelganger prik
kelde zqn nieuwsgierigheid. De lusi naar
avonturen was aitqd zeer groot bq hem

geweest, gevaar duchtte h| niet en de
dankbaarheid, waarop h| van het mooie
jonge meisje rekenen kon, was nog een
aanleiding te meer om zoo spoedig moge-
l|k op het doel af te gaan.

Hq was, evenals de meeste Ieren een
acteur in zqn hart; een dubbele rol te
spelen zou hem niet moeilfk vallen.

Slaagde hq in z|n onderneming, waaraan
h| niet twqfelde, dan zou hq voor z|n
heele leven bezorgd zqn.

H| lachtte in zqn vuistje, als h| er aan
dacht, hoe die schurk van een Mallory aan
de gevaren van het oorlogsveld zou bloot
gesteld z|n, terwqi hij als ridder voor Lady
Susan optrad.

Eén ding was hem echter niet duideiqk,
Lady Susan had verklaard, dat zqde waar
heid wilde wetenmaar waarom hadden
haar lippen gebeefd, toen zq over den val-
schen graaf van Edensore sprak en waar
om hadden haar oogen hem zoo smeekend
aangezien, alsof z| van hem hoopte te
hooien, dat de gewonde man de Ronald
was, dien hq in Afrika ontmoet had

Vrouwen waren toch raadselachtige we
zens!

Het was hem niet mogelfk stil te zitten.
Hoe zou hq den dag nog doorkomen
Waarom had hq ook zoo'n laten trein af
gesproken Maar waatioe diende het
eigeniqk om op Maliory te wachten Diens
gezelschap was waailij* niet zooaangenaam.

Er ging nog een vioegere trein naar
Londen. Als h| dien nam, was hq er nog
vóór den avond. Weliswaar zou hq er
nog niets kunnen beginnen, maar h| was
in eik geval weer iets dichter bq z|n doel.
De brief aan Lady Sue kon h| wel onder
weg op de bus doen.

(Wordt vervolgd.)

Landbouw,

ndel en Nijverheid.