NEDERLAND VERPLETTERT FRANKRIJK
Bioscoop - Hoogezand
msmm
voor Landbouw, Handel en Nijverheid
PARIJS BRENGT 6-1 OVERWINNING
Kindervoorstelling
Verschijnt Maandags, Woensdags en Zaterdags
Prachtspel
der oranjehemden
Een catastrophale
nederlaag van het
Fransche Voetbal
Een record
speciale
48e Jaargang.
Maandag 13 Januari 1936
No. 5
Firma J. G. DIJKHUIS, Sappemeer.
telkens; ,-;Wij zijn niet bang", Iver net ter
rein. Men schatte het aantal Nederlanders
dat deze ontmoeting bijwoonde op 5000.
Het spel begint.
Tot en met Donderdag
Woensdagmiddag 2 uur
Prijzen voor kinderen 10—25 cent
Voor ouderen 25 cent en 50 cent
Advertentieblad
ADVERTENTIËN in het Woensdags
en Zaterdags verschijnend nummerVan
1 —5 regels 50 cent, elke regel meer 10 ct.
Rubriek: Vraag en Aanbod 40 cent,
In het Maandagochtendblad worden, voor
zoover de ruimte dit toelaat, ingezonden
mededeelingen en advertenties tusschen
de tekst opgenomen. Tarieven en na
dere inlichtingen worden dienaangaande
gaarne aan ons Bureau verstrekt.
UITGAVE
TELEFOON 214. POSTREK. 171219.
ADVERTENTIËN voor het Maandag
ochtendnummer moeten uiterlijk Vrij
dagsmiddags 12 uur in ons bezit zijn,
In het Woensdags en Zaterdags
verschijnend nummer worden geen
ingezonden mededeelingen of advertentiën
tusschen de tekst opgenomen,
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden 60 ct i Franco per post 75 et,
(bij vooruitbetaling)
rnmmt
- -
•v fatry'
BAKHUIJS
nam vier doelpunten voor
zijn rekening.
(Van een specialen verslaggever).
PARIJS. 12 Januari.. (A.N.P.).
Op volkomen regelmatige wijze
heeft het Nederlandsch elftal he
denmiddag in het „Pare des Prin-
ces"-stadion met groote cijfers van
het Fransche prof-team gewonnen
en daarmede voor de 11e achtereen
volgende maal op internationale
wedstrijden, in het buitenland ge
speeld, de overwinning behaald.
Door deze prachtige zege van Ne
derland, is het voor het Fransche
voetbal een catastrophale dag ge
worden. Het Nederlandsch elftal
vormde gedurende den geheelen
wedstrijd een homogeen team,
waarin geen zwakke punten vielen
op te merken en waarin techniek
en tactiek best verzorgd waren. Ne
derland heeft den Franschen ge
leerd, hoe een wedstrijd moet wor
den gewonnen. Een ontmoeting als
deze kan uitsluitend gewonnen wor
den, indien men doelpunten kan
maken: dat is nu eenmaal een fac
tor, die bij voetbal hoofdzaak is. De
Franschen konden dit nu in het ge
heel niet. En dit is in de allereerste
plaats de oorzaak van hun neder
laag geworden. Zij hebben syste
men aangeleerd in de eerste helft
demonstreerden zij een soort W-
systeem doch dit heeft in den
wedstrijd tegen het Oranje-team
niets gegeven.
Vóór den wedstrijd.
De regen, Zaterdagavond met flinke
buien ingezet, was vanmorgen in een drui
lerige mot overgegaan; de boulevards met
het glimmende asphalt boden een naargees
tig beeld. In de café's een restaurants was
het overvol en talrijke malen kon men op
groepjes landgenooten stuiten, die de uren
voor de match zoo aangenaam mogelijk
trachtten door te brengen.
Het terrein van het „Pare des Princes"
ligt In Auteuil, een flink eind buiten de
city van Parijs. Reeds vroeg vertrok men
p, - taxi, particuliere wagens, bus of metro,
naar het Stadion.
Naarmate het aanvangsuur naderde, lie
pen de reusachtige tribunes vol.
Op de tribunes van de Tour de France
was een geheel vak voor de Hollandsche
bezoekers gereserveerd en ook elders ont
waarden wij verscheidene landgenooten, die
door het zwaaien met zakdoeken en vlag
getjes te herkennen waren. Luid klonk het
Ruim een half uur voor den aanvang
kwamen de Hollandsche spelers met Her
berts en Glendenning het veld oploopen:
het terrein moest geïnspecteerd worden!
Vooral Halle keek een beetje bedenkelijk,
toen hij het modderig doelgebied aan
schouwde, waar men met zand getracht had
het beste ervan te maken. Het terrein was
zwaar, doch uitstekend bespeelbaar en
eigenlijk mocht men hier van een klein
voordeel voor de Fransche spelers spreken,
die lichter gebouwd zijn.
Om ruim twee uur zijn de tribunes over
vol en het aantal kijkers wordt geschat
tusschen de 35 en 40.000.
Om kwart over twee komen de Oranje
mannen het veld op. Zij worden stormach
tig ontvangen. Het Wilhelmus klinkt over
het terrein; door alles meegezongen wat
Nederland heet. Daar komen de Franschen
in blauw shirt, witte broek en roode kou
sen, de nationale kleuren. De Marseillaise
weerklinkt en het zijn zoowaar weer de
Hollanders, die meezingen.
Scheidsrechter Rudd (Engeland) roept de
beide aanvoerders Van Heel en Delfour tot
zich. De Franschman wint den toss en Bak-
huys trapt om twee uur Franschen tijd af.
Er staat geen wind. de lucht is grauw en
het regent fijntjes.
De opstelling der elftallen is:
Frankrijk
Llense
Diagne Mattier
Gabrillargues Verriest Delfour
Monsallier Cheuva Courtois Veinante Nulc
Scheidsrechter R. G. Rudd (Engeland).
O
Nederland
Van Nellen Smit Bakhuys Drok Wels
Van Heel Anderiessen B. Paauwe
Caldenhove Weber
Halle
Het spel begint. In de eerste minuten is
het even een wederzij dsch verkennen.
Holland leidt.
Nadat de eerste Fransche aanval
is afgeslagen, wordt het leder naar
de andere helft gebracht, Drok
krijgt den bal, een- zeer lange pass
naar het midden volgt. Bakhuys
heeft de situatie begrepen, heeft
zich in vrije positie opgesteld en
met een schuiver van vijftien meter
afstand in den rechter benedenhoek
is Llense gepasseerd. Wel stopt de
Fransche keeper het leder, maar de
gladheid van den bal speelt hem
parten, waardoor het leder over de
lijn in het doel rolt. Holland heeft
na zes minuten de leiding (01).
Nederland behoudt na dit hoopvolle
begin het initiatief en snelle, open aan
vallen volgen elkaar op. Vooral van links
dreigt gevaar. Eerst langzamerhand gera
ken ook de Franschen Ingespeeld en ook
hier gaat het nu in vlot tempo, met kort
spel en aanval. En Halle kan enkele ma
len toonen, waartoe hij in zijn modderig
doel In staat is.
I Er zijn ruim twintig minuten gespeeld, als
i plotseling kort achter elkaar twee Fran
sche spelers verdwijnen. Eerst is het Nuic,
die kramp krijgt, en door Aston van de
club Red Star, de bekende internationaal,
vervangen wordt. Direct daarop valt Ga
brillargues uit.
Inmiddels heeft Holland nog een kans ge
kregen om de score te verhoogen, maar
Drok schiet hoog over.
De voorsprong vergroot.
Weer zitten de Franschen voor het Hol
landsche doel. doch hun spel is te kort en
telkenmale wisten Weber en Caldenhove tij
dig de shortpassing te onderdrukken.
En zooals het meermalen ge
schiedt, een doelpunt aan dien
kant, waar men het op dat moment
niet verwacht. Bij een Holland-
schen aanval combineeren Bakhuys
en Van Nellen uitstekend, de eerste
stelt den Delfteriaar tenslotte In
staat een prachtigen voorzet te ge
ven. De Fransche back glijdt uit en
Wels krijgt den bal op korten af
stand van doel In vrije positie. Hij
ziet een gaatje en met een zuiver
geplaatst schot .Weet hij Llense te
passeeren. Tevergeefs heeft Llense
nog getracht d£n bal uit den lin
kerhoek te grabbelen.
Nog tien minuten van de eerste helft zijn
er te spelen en Nederland leidt met 20!
Nauwelijks is de vreugde van de Hollan
ders wat getemperd, of Frankrijk heeft
bijna reden tot juichen. Weer zijn de Fran
sche voorhoedespelers er n.l. van door ge
gaan, doch in het strafschopgebied wordt
de aanval afgeslagen. Weber raakt, uit
glijdend, bij het wegwerken, den bal met de
hand aan. Er wordt even doorgespeeld,
doch de heer Rudd weigert om strafschop
te geven en eerst op appèl van de Fran
schen gaat hij ertoe over. Courtois plaatst
zich achter het leder, het schot is slecht
VAN HEEL, me zijn 50sten interland
wedstrijd voortreffelijk speelde.
geplaatst en Halle ziet kans het leder uit
vallend uit zijn doel te houden. Dit voor
Frankrijk zoo teleurstellend moment ge
schiedt acht minuten voor rust.
De Oranje-aanval zet zich door, Smit
werkt zich door de verdediging heen, maar
op het moment, dat hij zal schieten, word!
hij unfair aangevallen, doch de heer Rudd
heeft nu geen overtreding kunnen consta-
teeren. In de resteerende minuten is Frank
rijk sterker, vooral Courtois weert zich ge-
ducht en eenmaal ziet hij kans na een
i soloren een fraai schot te lossen, dat Halle
keurig stopt. Met een corner op het Hol-
landsche doel. welke door Halle kan wor
den weggewerkt, komt de rust
NA DE RUST.
Direct na de hervatting gaan de Fran
schen er vandoor. Prachtig wordt er ge
combineerd .terwijl Veinante een meester
blijkt te zijn op het gebied van het geven
van „through-passes", doch Weber doorziet
de taktiek van den Franschman.
No. 3.
Dan. na de fanatieke aanvallen
der Franschen. is het tenslotte Hol
land. dat den voorsprong weet te
vergrooten. Wanneer n.l. Bakhuys
op het middenveld het leder te
pakken krijgt, onderneemt hij een
solo-rush. Prachtig passeert hij
Mattier en lost dan een formidabel
schot, dat doel treft (03). Er zijn
pas 6 minuten gespeeld. I
Verwoed vallen de Franschen aan. De
voorhoede speelt in 't veld dikwijls uitste
kend, doch voor het doel is het telkens mis.
De gevreesde schutter Courtois wordt geen
kans gegeven. Telkens vindt hij of Ande
riessen of Caldenhove op zijn weg en de
Franschman word er hopeloos onder. Het
grootste gevaar voor de Hollanders komt
dan ook van het duo AstonVeinante.
Eerstgenoemde snelt meerdere malen op
fraaie wijze langs de lijn, doch Weber blijkt
een rots te zijn, waarop alles strandt.
De Hollanders weren zich aanvallend
eveneens goed, doch Diagne speelt bedui
dend beter dan voor de rust en Banide
staat zijn mannetje. Er wordt echter door
de gastheeren af en toe niet al te „zuiver"
gespeeld, hetgeen nogal eens aan het al
ziend oog van scheidsrechter Rudd ontgaat.
Bakhuys scoort weer!
Niettemin is het weer Bakhuys, die den
voorsprong weet te vergrooten. Wanneer
als "het
engeltje
van het,
vliegveld,
v»ier per
soontje con
sternatie en
jaloezie ver
wekt en ieders
hart steelt
de Franschen In den aanval zijn en een
schot op het Hollandsche doel volg;t, vangt
Halle het leder. De Hollandsche doelman
plaatst den bal zuiver naar Bak.huys, die
het leder meeneemt en van grootem afstand
een onmogelijk hard schot lost, vtaarbij de
bal via de paal in het doel verdwijjnt (04).
De Hollandsche kolonie is niet lAe houden,
men brengt Bakhuys een groots jche ovatie
en de spelers nemen Bakhuys op de schou
ders. Een prachtige geste van t eamgeest!
De. franschen dienen van rtVtÜ:!:
Doch de gastheeren laten het antwoord
niet lang op zich wachten, zij het dan ook,
dat het feitelijk een cadeautje van de Hol
landers was.
Toen n.l. Caldenhove het leder In
zijn bezit had, pingelde de D.W.S.'er
even, waarvan Veinante gebruik
VAN NELLEN, die zijn ijver beloond zag
met een uitstekend gescoord doelpunt.
Pygmalion in Ja-pan.
De heele Japansche pers spreekt over de
liefde van een koopman te Tokio Saki Ha-
shikoe, die verscheiden is. Dertig jaar ge
leden werd Hashikoe verliefd op de doch
ter van een officier van ouden Japanschen
adel. De familie verzette zich tegen de
mésalliance met den koopman. Diep be-
leedigd zwoer Hashikoe nooit te trouwen.
Hij kocht een pop, die eenigszins op zijn
geliefde leek en bouwde een huisje voor
haar, waar deze Japansche Pygmalion zijn
eigendommen als in een tempel der liefde
opstelde.
Dagelijks, tot zijn dood toe, bezocht hij
zijn wassen vrouw. Na dertig jaren ging
hem dat zoo aan het hart, dat hij van ver
driet stierf, althans: men vond hem in
knielende houding met de ellebogen op het
kleine altaar gesteund in zijn tempel, le
venloos.
Het meisje had ondertusschen een ma
rine-officier getrouwd. Bij Hashikoe's be
grafenis wandelde het tweetal met betrok
ken gezichten achter de baar aan.
De wensch van den ouden man.
't Was in de jaren, dat Frederik Willem
IV van Pruisen op zijn reis door de Wes
telijke provinciën eenigen tijd te Wezel
vertoefde. De voorstellingen en de parade
waren vlug afgeloopen en de koning had
nog een half uur tijd voor zijn vertrek. De
kleine vesting met haar sprekend Neder-
Rijnsch karakter had weinig interessants,
waar zou men den koning mee bezighou
den? De commandant der stad had een
goeden inval
Majesteit, de oudste man van het rijk
woont te Wezel.
Kom, dan gaan we eens haar hem toe.
De oude Gompertz was destijds 106 jaar,
gewoonlijk zat hij in zijn leunstoel te roo-
ken, terwijl hij, gezond van lichaam en
geest, in alles belang stelde wat er rondom
hem gebeurde. Men had. hem het bezoek
van den koning aangezegd en toen de vorst
binnenschreed, stond hij op. De koning
verzocht hem weer te gaan zitten en in
formeerde met blijkbare belangstelling
naar de bijzondere aangelegenheden en de
gezondheid van den ouden man, die van
zijn kant zonder de minste verlegenheid
de hem gedane vragen beantwoordde. Daar
bij hield hij zijn pijp in den mond.
Ik zou u zoo gaarne een aandenken
van me geven, zei de koning bij het af
scheid; vertel me eens, wat zoudt ge gaarne
hebben?
Majesteit, antwoordde de oude man,
ik dank u voor uw goede bedoeling, maar
ik heb alles, tvat ik noodig heb, en ik heb
niets meer te wenschen.
Zooiets was den koning nog nooit over
komen! Verbaasd zei hij den grijsaard:
Wat, hebt ge niets te wenschen? On
mogelijk, geen sterveling is zonder wensch!
Het oog van den oude dwaalde over het
gevolg des konings; men kon het hem aan
zien, dat hij toch een wensch had, maar hij
durfde hem niet goed uitspreken. Eindelijk
kwam hij er toe.
Majesteit, de dokter wil, dat ik eiken
dag een uur op den vestingwal ga wande
len. Dan moet ik op een pas of wat het
kruitmagazijn voorbij en dan roept me.de
schildwacht altijd al van verre toe: „Pijp
weg"! Ik loop heel langzaam, dus gaat de
pijp geregeld uit. Wanneer Uwe Majesteit
mij een dienst wil bewijzen, wil dan last
geven, dat men mij rustig laat doorrooken;
ik zal' heel voorzichtig doen, alleen zóó, dat
de pijp niet uitgaat. Rooken was van jongs-
af mijn grootste genot.
De koning was verbluft door dit merk
waardig verzoek.
Dus dit is uw eenig verlangen?
Ja, Majesteit, en ik zou gelukkig zijn,
als u mij dat wou toestaan;
Van dien dag af mocht de oude Gom
pertz op zijn wandeling rustig doorrooken.
Van deze gunst heeft hij nog twee jaar
genoten en is toen in deij ouderdom van
108 jaar gestorven.
De weg der verzoening.
De Fransche dichter Lafontaine was een
type van verstrooidheid
De Prins van Condé had hem een keer
ten maaltijd gevraagd, maar de dichter
was, dank zijn verstrooidheid, niet komen
opdagen, waarover de Prins zeer verstoord
was. Op aanraden van zijn vrienden ging
Lafontaine den anderen dag naar den over
winnaar van Rocroi om zijn verontschul
diging aan te bieden. Maar toen Condé
den man zag aankomen, draaide hij hem
zijn rug toe.
„Hoogheid, hoe verheugd ben ik!" riep
Lafontaine, „men vertelde mij, dat u zeer
boos op mij was, maar nu zie ik, dat dit
niet het geval is".
„Hoe komt u tot deze veronderstelling?"
vroeg de Prins verwonderd.
„Wel Hoogheid", antwoordde de dichter,
„u draait mij den rug toe, maar daar de
Prins de Condé niet de gewoonte heeft dit
tegenover zijn vijanden te doen, moet ik
wel aannemen, dat ik mij nog altijd tot
z'n vrienden mag rekenen".
Deze fijne vleierij verzoende Condé op
slag.
Waf zij hadden vergeten.
Gottfried Keller roeide op een avond met
een vriend over het meer van Küsznach,
waar een herberg was bekend om den goe
den wijn. 't Was reeds nacht, toen de beide
heeren weer in de boot stapten om huis
waarts te gaan.
Beiden zouden om beurt roeien. Gottfried
Keller eerst 'n uur, dan zijn vriend en dan
kwam Keiler weer aan de beurt, en dan
weer de vriend, 't Begon reeds dag te wor
den en nog waren zij niet aan den anderen
oever gekomen.
Toen 't volop dag werd, kwam de waard
van den herberg met den goeden wijn naar
buiten, en zag de twee onvermoeide roeiers,
't Waren Gottfried Keller en zijn vriend.
Verwonderd riep hij hun toe: „Heeren,
waarom hebben jelui de tros niet losge-
smeten?"
Het nieuwste.
In Amerika worden thans weekendhuisjes
in den handel gebracht, die men naar wil
lekeur van de een naar de andere plaats
kan overbrengen. De huisjes worden dan
aan een vliegmachine gehaakt, die den last
dan door de lucht vervoert en te bestemder
plaats weer neerzet. Zoo'n vliegend week
endhuisje is niet duur, maar het noodige
transport; echter wel. J
UIT DE MOPPENTROMMEL.
En dan te bedenken, dat ik U al veel
vroeger had kunnen leeren kennen, als ik
niet steeds zoo'n voorzichtig rijder was ge
weest.
„Geloof je in droomen?"
„Niet meer, sinds ik met een daarvan ge
trouwd ben."
„Wat zie ik, heb je weer een nieuwen
wagen gekocht?"
„Ja, waarom niet. Een paar dagen ge
leden moest ik toevallig in een autoshow
telefoneeren en ik kon toch niet zoo maar
weggaan, zonder 'n kleinigheidje te koo-
pen."