NEDERLAND VERPLETTERT FRANKRIJK Bioscoop - Hoogezand msmm voor Landbouw, Handel en Nijverheid PARIJS BRENGT 6-1 OVERWINNING Kindervoorstelling Verschijnt Maandags, Woensdags en Zaterdags Prachtspel der oranjehemden Een catastrophale nederlaag van het Fransche Voetbal Een record speciale 48e Jaargang. Maandag 13 Januari 1936 No. 5 Firma J. G. DIJKHUIS, Sappemeer. telkens; ,-;Wij zijn niet bang", Iver net ter rein. Men schatte het aantal Nederlanders dat deze ontmoeting bijwoonde op 5000. Het spel begint. Tot en met Donderdag Woensdagmiddag 2 uur Prijzen voor kinderen 10—25 cent Voor ouderen 25 cent en 50 cent Advertentieblad ADVERTENTIËN in het Woensdags en Zaterdags verschijnend nummerVan 1 —5 regels 50 cent, elke regel meer 10 ct. Rubriek: Vraag en Aanbod 40 cent, In het Maandagochtendblad worden, voor zoover de ruimte dit toelaat, ingezonden mededeelingen en advertenties tusschen de tekst opgenomen. Tarieven en na dere inlichtingen worden dienaangaande gaarne aan ons Bureau verstrekt. UITGAVE TELEFOON 214. POSTREK. 171219. ADVERTENTIËN voor het Maandag ochtendnummer moeten uiterlijk Vrij dagsmiddags 12 uur in ons bezit zijn, In het Woensdags en Zaterdags verschijnend nummer worden geen ingezonden mededeelingen of advertentiën tusschen de tekst opgenomen, ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden 60 ct i Franco per post 75 et, (bij vooruitbetaling) rnmmt - - •v fatry' BAKHUIJS nam vier doelpunten voor zijn rekening. (Van een specialen verslaggever). PARIJS. 12 Januari.. (A.N.P.). Op volkomen regelmatige wijze heeft het Nederlandsch elftal he denmiddag in het „Pare des Prin- ces"-stadion met groote cijfers van het Fransche prof-team gewonnen en daarmede voor de 11e achtereen volgende maal op internationale wedstrijden, in het buitenland ge speeld, de overwinning behaald. Door deze prachtige zege van Ne derland, is het voor het Fransche voetbal een catastrophale dag ge worden. Het Nederlandsch elftal vormde gedurende den geheelen wedstrijd een homogeen team, waarin geen zwakke punten vielen op te merken en waarin techniek en tactiek best verzorgd waren. Ne derland heeft den Franschen ge leerd, hoe een wedstrijd moet wor den gewonnen. Een ontmoeting als deze kan uitsluitend gewonnen wor den, indien men doelpunten kan maken: dat is nu eenmaal een fac tor, die bij voetbal hoofdzaak is. De Franschen konden dit nu in het ge heel niet. En dit is in de allereerste plaats de oorzaak van hun neder laag geworden. Zij hebben syste men aangeleerd in de eerste helft demonstreerden zij een soort W- systeem doch dit heeft in den wedstrijd tegen het Oranje-team niets gegeven. Vóór den wedstrijd. De regen, Zaterdagavond met flinke buien ingezet, was vanmorgen in een drui lerige mot overgegaan; de boulevards met het glimmende asphalt boden een naargees tig beeld. In de café's een restaurants was het overvol en talrijke malen kon men op groepjes landgenooten stuiten, die de uren voor de match zoo aangenaam mogelijk trachtten door te brengen. Het terrein van het „Pare des Princes" ligt In Auteuil, een flink eind buiten de city van Parijs. Reeds vroeg vertrok men p, - taxi, particuliere wagens, bus of metro, naar het Stadion. Naarmate het aanvangsuur naderde, lie pen de reusachtige tribunes vol. Op de tribunes van de Tour de France was een geheel vak voor de Hollandsche bezoekers gereserveerd en ook elders ont waarden wij verscheidene landgenooten, die door het zwaaien met zakdoeken en vlag getjes te herkennen waren. Luid klonk het Ruim een half uur voor den aanvang kwamen de Hollandsche spelers met Her berts en Glendenning het veld oploopen: het terrein moest geïnspecteerd worden! Vooral Halle keek een beetje bedenkelijk, toen hij het modderig doelgebied aan schouwde, waar men met zand getracht had het beste ervan te maken. Het terrein was zwaar, doch uitstekend bespeelbaar en eigenlijk mocht men hier van een klein voordeel voor de Fransche spelers spreken, die lichter gebouwd zijn. Om ruim twee uur zijn de tribunes over vol en het aantal kijkers wordt geschat tusschen de 35 en 40.000. Om kwart over twee komen de Oranje mannen het veld op. Zij worden stormach tig ontvangen. Het Wilhelmus klinkt over het terrein; door alles meegezongen wat Nederland heet. Daar komen de Franschen in blauw shirt, witte broek en roode kou sen, de nationale kleuren. De Marseillaise weerklinkt en het zijn zoowaar weer de Hollanders, die meezingen. Scheidsrechter Rudd (Engeland) roept de beide aanvoerders Van Heel en Delfour tot zich. De Franschman wint den toss en Bak- huys trapt om twee uur Franschen tijd af. Er staat geen wind. de lucht is grauw en het regent fijntjes. De opstelling der elftallen is: Frankrijk Llense Diagne Mattier Gabrillargues Verriest Delfour Monsallier Cheuva Courtois Veinante Nulc Scheidsrechter R. G. Rudd (Engeland). O Nederland Van Nellen Smit Bakhuys Drok Wels Van Heel Anderiessen B. Paauwe Caldenhove Weber Halle Het spel begint. In de eerste minuten is het even een wederzij dsch verkennen. Holland leidt. Nadat de eerste Fransche aanval is afgeslagen, wordt het leder naar de andere helft gebracht, Drok krijgt den bal, een- zeer lange pass naar het midden volgt. Bakhuys heeft de situatie begrepen, heeft zich in vrije positie opgesteld en met een schuiver van vijftien meter afstand in den rechter benedenhoek is Llense gepasseerd. Wel stopt de Fransche keeper het leder, maar de gladheid van den bal speelt hem parten, waardoor het leder over de lijn in het doel rolt. Holland heeft na zes minuten de leiding (01). Nederland behoudt na dit hoopvolle begin het initiatief en snelle, open aan vallen volgen elkaar op. Vooral van links dreigt gevaar. Eerst langzamerhand gera ken ook de Franschen Ingespeeld en ook hier gaat het nu in vlot tempo, met kort spel en aanval. En Halle kan enkele ma len toonen, waartoe hij in zijn modderig doel In staat is. I Er zijn ruim twintig minuten gespeeld, als i plotseling kort achter elkaar twee Fran sche spelers verdwijnen. Eerst is het Nuic, die kramp krijgt, en door Aston van de club Red Star, de bekende internationaal, vervangen wordt. Direct daarop valt Ga brillargues uit. Inmiddels heeft Holland nog een kans ge kregen om de score te verhoogen, maar Drok schiet hoog over. De voorsprong vergroot. Weer zitten de Franschen voor het Hol landsche doel. doch hun spel is te kort en telkenmale wisten Weber en Caldenhove tij dig de shortpassing te onderdrukken. En zooals het meermalen ge schiedt, een doelpunt aan dien kant, waar men het op dat moment niet verwacht. Bij een Holland- schen aanval combineeren Bakhuys en Van Nellen uitstekend, de eerste stelt den Delfteriaar tenslotte In staat een prachtigen voorzet te ge ven. De Fransche back glijdt uit en Wels krijgt den bal op korten af stand van doel In vrije positie. Hij ziet een gaatje en met een zuiver geplaatst schot .Weet hij Llense te passeeren. Tevergeefs heeft Llense nog getracht d£n bal uit den lin kerhoek te grabbelen. Nog tien minuten van de eerste helft zijn er te spelen en Nederland leidt met 20! Nauwelijks is de vreugde van de Hollan ders wat getemperd, of Frankrijk heeft bijna reden tot juichen. Weer zijn de Fran sche voorhoedespelers er n.l. van door ge gaan, doch in het strafschopgebied wordt de aanval afgeslagen. Weber raakt, uit glijdend, bij het wegwerken, den bal met de hand aan. Er wordt even doorgespeeld, doch de heer Rudd weigert om strafschop te geven en eerst op appèl van de Fran schen gaat hij ertoe over. Courtois plaatst zich achter het leder, het schot is slecht VAN HEEL, me zijn 50sten interland wedstrijd voortreffelijk speelde. geplaatst en Halle ziet kans het leder uit vallend uit zijn doel te houden. Dit voor Frankrijk zoo teleurstellend moment ge schiedt acht minuten voor rust. De Oranje-aanval zet zich door, Smit werkt zich door de verdediging heen, maar op het moment, dat hij zal schieten, word! hij unfair aangevallen, doch de heer Rudd heeft nu geen overtreding kunnen consta- teeren. In de resteerende minuten is Frank rijk sterker, vooral Courtois weert zich ge- ducht en eenmaal ziet hij kans na een i soloren een fraai schot te lossen, dat Halle keurig stopt. Met een corner op het Hol- landsche doel. welke door Halle kan wor den weggewerkt, komt de rust NA DE RUST. Direct na de hervatting gaan de Fran schen er vandoor. Prachtig wordt er ge combineerd .terwijl Veinante een meester blijkt te zijn op het gebied van het geven van „through-passes", doch Weber doorziet de taktiek van den Franschman. No. 3. Dan. na de fanatieke aanvallen der Franschen. is het tenslotte Hol land. dat den voorsprong weet te vergrooten. Wanneer n.l. Bakhuys op het middenveld het leder te pakken krijgt, onderneemt hij een solo-rush. Prachtig passeert hij Mattier en lost dan een formidabel schot, dat doel treft (03). Er zijn pas 6 minuten gespeeld. I Verwoed vallen de Franschen aan. De voorhoede speelt in 't veld dikwijls uitste kend, doch voor het doel is het telkens mis. De gevreesde schutter Courtois wordt geen kans gegeven. Telkens vindt hij of Ande riessen of Caldenhove op zijn weg en de Franschman word er hopeloos onder. Het grootste gevaar voor de Hollanders komt dan ook van het duo AstonVeinante. Eerstgenoemde snelt meerdere malen op fraaie wijze langs de lijn, doch Weber blijkt een rots te zijn, waarop alles strandt. De Hollanders weren zich aanvallend eveneens goed, doch Diagne speelt bedui dend beter dan voor de rust en Banide staat zijn mannetje. Er wordt echter door de gastheeren af en toe niet al te „zuiver" gespeeld, hetgeen nogal eens aan het al ziend oog van scheidsrechter Rudd ontgaat. Bakhuys scoort weer! Niettemin is het weer Bakhuys, die den voorsprong weet te vergrooten. Wanneer als "het engeltje van het, vliegveld, v»ier per soontje con sternatie en jaloezie ver wekt en ieders hart steelt de Franschen In den aanval zijn en een schot op het Hollandsche doel volg;t, vangt Halle het leder. De Hollandsche doelman plaatst den bal zuiver naar Bak.huys, die het leder meeneemt en van grootem afstand een onmogelijk hard schot lost, vtaarbij de bal via de paal in het doel verdwijjnt (04). De Hollandsche kolonie is niet lAe houden, men brengt Bakhuys een groots jche ovatie en de spelers nemen Bakhuys op de schou ders. Een prachtige geste van t eamgeest! De. franschen dienen van rtVtÜ:!: Doch de gastheeren laten het antwoord niet lang op zich wachten, zij het dan ook, dat het feitelijk een cadeautje van de Hol landers was. Toen n.l. Caldenhove het leder In zijn bezit had, pingelde de D.W.S.'er even, waarvan Veinante gebruik VAN NELLEN, die zijn ijver beloond zag met een uitstekend gescoord doelpunt. Pygmalion in Ja-pan. De heele Japansche pers spreekt over de liefde van een koopman te Tokio Saki Ha- shikoe, die verscheiden is. Dertig jaar ge leden werd Hashikoe verliefd op de doch ter van een officier van ouden Japanschen adel. De familie verzette zich tegen de mésalliance met den koopman. Diep be- leedigd zwoer Hashikoe nooit te trouwen. Hij kocht een pop, die eenigszins op zijn geliefde leek en bouwde een huisje voor haar, waar deze Japansche Pygmalion zijn eigendommen als in een tempel der liefde opstelde. Dagelijks, tot zijn dood toe, bezocht hij zijn wassen vrouw. Na dertig jaren ging hem dat zoo aan het hart, dat hij van ver driet stierf, althans: men vond hem in knielende houding met de ellebogen op het kleine altaar gesteund in zijn tempel, le venloos. Het meisje had ondertusschen een ma rine-officier getrouwd. Bij Hashikoe's be grafenis wandelde het tweetal met betrok ken gezichten achter de baar aan. De wensch van den ouden man. 't Was in de jaren, dat Frederik Willem IV van Pruisen op zijn reis door de Wes telijke provinciën eenigen tijd te Wezel vertoefde. De voorstellingen en de parade waren vlug afgeloopen en de koning had nog een half uur tijd voor zijn vertrek. De kleine vesting met haar sprekend Neder- Rijnsch karakter had weinig interessants, waar zou men den koning mee bezighou den? De commandant der stad had een goeden inval Majesteit, de oudste man van het rijk woont te Wezel. Kom, dan gaan we eens haar hem toe. De oude Gompertz was destijds 106 jaar, gewoonlijk zat hij in zijn leunstoel te roo- ken, terwijl hij, gezond van lichaam en geest, in alles belang stelde wat er rondom hem gebeurde. Men had. hem het bezoek van den koning aangezegd en toen de vorst binnenschreed, stond hij op. De koning verzocht hem weer te gaan zitten en in formeerde met blijkbare belangstelling naar de bijzondere aangelegenheden en de gezondheid van den ouden man, die van zijn kant zonder de minste verlegenheid de hem gedane vragen beantwoordde. Daar bij hield hij zijn pijp in den mond. Ik zou u zoo gaarne een aandenken van me geven, zei de koning bij het af scheid; vertel me eens, wat zoudt ge gaarne hebben? Majesteit, antwoordde de oude man, ik dank u voor uw goede bedoeling, maar ik heb alles, tvat ik noodig heb, en ik heb niets meer te wenschen. Zooiets was den koning nog nooit over komen! Verbaasd zei hij den grijsaard: Wat, hebt ge niets te wenschen? On mogelijk, geen sterveling is zonder wensch! Het oog van den oude dwaalde over het gevolg des konings; men kon het hem aan zien, dat hij toch een wensch had, maar hij durfde hem niet goed uitspreken. Eindelijk kwam hij er toe. Majesteit, de dokter wil, dat ik eiken dag een uur op den vestingwal ga wande len. Dan moet ik op een pas of wat het kruitmagazijn voorbij en dan roept me.de schildwacht altijd al van verre toe: „Pijp weg"! Ik loop heel langzaam, dus gaat de pijp geregeld uit. Wanneer Uwe Majesteit mij een dienst wil bewijzen, wil dan last geven, dat men mij rustig laat doorrooken; ik zal' heel voorzichtig doen, alleen zóó, dat de pijp niet uitgaat. Rooken was van jongs- af mijn grootste genot. De koning was verbluft door dit merk waardig verzoek. Dus dit is uw eenig verlangen? Ja, Majesteit, en ik zou gelukkig zijn, als u mij dat wou toestaan; Van dien dag af mocht de oude Gom pertz op zijn wandeling rustig doorrooken. Van deze gunst heeft hij nog twee jaar genoten en is toen in deij ouderdom van 108 jaar gestorven. De weg der verzoening. De Fransche dichter Lafontaine was een type van verstrooidheid De Prins van Condé had hem een keer ten maaltijd gevraagd, maar de dichter was, dank zijn verstrooidheid, niet komen opdagen, waarover de Prins zeer verstoord was. Op aanraden van zijn vrienden ging Lafontaine den anderen dag naar den over winnaar van Rocroi om zijn verontschul diging aan te bieden. Maar toen Condé den man zag aankomen, draaide hij hem zijn rug toe. „Hoogheid, hoe verheugd ben ik!" riep Lafontaine, „men vertelde mij, dat u zeer boos op mij was, maar nu zie ik, dat dit niet het geval is". „Hoe komt u tot deze veronderstelling?" vroeg de Prins verwonderd. „Wel Hoogheid", antwoordde de dichter, „u draait mij den rug toe, maar daar de Prins de Condé niet de gewoonte heeft dit tegenover zijn vijanden te doen, moet ik wel aannemen, dat ik mij nog altijd tot z'n vrienden mag rekenen". Deze fijne vleierij verzoende Condé op slag. Waf zij hadden vergeten. Gottfried Keller roeide op een avond met een vriend over het meer van Küsznach, waar een herberg was bekend om den goe den wijn. 't Was reeds nacht, toen de beide heeren weer in de boot stapten om huis waarts te gaan. Beiden zouden om beurt roeien. Gottfried Keller eerst 'n uur, dan zijn vriend en dan kwam Keiler weer aan de beurt, en dan weer de vriend, 't Begon reeds dag te wor den en nog waren zij niet aan den anderen oever gekomen. Toen 't volop dag werd, kwam de waard van den herberg met den goeden wijn naar buiten, en zag de twee onvermoeide roeiers, 't Waren Gottfried Keller en zijn vriend. Verwonderd riep hij hun toe: „Heeren, waarom hebben jelui de tros niet losge- smeten?" Het nieuwste. In Amerika worden thans weekendhuisjes in den handel gebracht, die men naar wil lekeur van de een naar de andere plaats kan overbrengen. De huisjes worden dan aan een vliegmachine gehaakt, die den last dan door de lucht vervoert en te bestemder plaats weer neerzet. Zoo'n vliegend week endhuisje is niet duur, maar het noodige transport; echter wel. J UIT DE MOPPENTROMMEL. En dan te bedenken, dat ik U al veel vroeger had kunnen leeren kennen, als ik niet steeds zoo'n voorzichtig rijder was ge weest. „Geloof je in droomen?" „Niet meer, sinds ik met een daarvan ge trouwd ben." „Wat zie ik, heb je weer een nieuwen wagen gekocht?" „Ja, waarom niet. Een paar dagen ge leden moest ik toevallig in een autoshow telefoneeren en ik kon toch niet zoo maar weggaan, zonder 'n kleinigheidje te koo- pen."

Kranten- en periodiekenviewer van het Historisch Archief Midden-Groningen


Nieuws- en Advertentieblad, Sappemeer nl | 1936 | | pagina 1