Rookt
per sé
Internationale Voetbalfeesten
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
11
Brieven uit Transvaal
Ontstemming onder de Tuinbouwers.
100 JAREN ARTIS
Vrouwenvereeniging
te zien krijgen.
-
<V
Sluiting dienstbodencursus
Boternoteering daalt.
BIOSCOOP HOOGEZAND
m m iongen; ÜSf $8or
zijn vader uitgestuurd om een bok te
schieten. „Het vleesch was op en in die
tijd kon je nog niet, zooals nou, eventjes
de fiets pakken en naar slager Folkerts
rijden om een pondje ossehaas of zoo. nee
als er nieuw vleesch komen moest, dan
zadelde je je paard en ging het veld in
om een bok neer te leggen.
straf moet volgen, ondanks het vrij gun
stige rapport over verdachte."
Vier jaar meent de officier dat deze
man in de gevangenis moet doorbrengen.
De verdedgier releveert, dat de presi
dent gezegd heeft: „Ik begrijp uw hou
ding niet." „Zeer juist", aldus pl„ „zoo
gaat het mij ook en daarmee is de zaak
gekarakteriseerd. De houding van dezen
verdachte is totaal onbegrijpelijk en al
leen te verklaren bij iemand, die op een
gegeven oogenblik direct en zonder na
denken reageert."
Mr. De Geus vertelde dan nog dat de
verdachte dien avond een belangrijken
wedstrijd in Vreeswijk moest spelen, dat
hij ziek was en ietwat koortsig en dat zijn
jtegenpartij niej verscheen, zoodat ver
dachte in eenigszins opgewonden toe
stand per fiets den weg naar huis aan
vaardde. Wat de strafmaat betreft, mr.
De Geus zeide, dat het leven van dezen
verdachte toch reeds is geknakt en hij
meende daarom, de rechtbank te moeten
verzoeken om met een gecombineerde
straf, gedeeltelijk voorwaardelijk te wil
len volstaan, omdat naar zijn meening
hier sprake is van een noodlottigen sa
menloop van omstandigheden.
Dat kon de, zooals altijd zeer slagvaar
dige officier, schrijft „De Crt.", niet op
zich laten zitten, en in een repliek zeide
hij:
„De verdediger noemt dit een samen
loop van omstandigheden, maar ik con
stateer dat verdachte: 1. een revolver in
zijn zak droeg, wat hij niet mocht: eerste
strafbaar feit; 2. op een weg reed, die
voor fietsers verboden is: tweede straf
baar feit; 3. een valschen naam opgaf:
derde strafbaar feit; 4. zich verzette te
gen de fouilleering van den veldwachter:
vierde strafbaar feit; 5. geprobeerd heeft
den veldwachter dood te schieten: vijfde
strafbaar feit.
„Dat", zoo besloot de officier, „noem ik
niet een samenloop van omstandigheden,
maar een aaneenschakeling van strafba
re feiten".
Europa in een critiek stadium.
Toenemende ontspanning in Tsje-
cho-Slawakije. De houding der
overige mogendheden. Chinee-
zen herstellen zich.
Wel zelden zal Europa zoozeer het ge
voel gehad hebben van in een critiek
stadium te verkeeren, als tijdens het
achter ons liggende weekeind. En inder
daad schenen incidenten in Sudeten-
Duitschland, geruchten over troepen
verplaatsingen in Duitschland en de
oproeping van twee lichtingen der re
serve en alle specialisten het oorlogs-
spook welhaast tastbaar in het bereik
van Europa te hebben gebracht. Maar
zooals zoo dikwijls bleek ook thans
weer, dat wanneer de politieke span
ning het hoogst is, de ontspanning niet
veraf ligt.
Indien de gebeurtenissen van de laat
ste dagen ons een ding geleerd hebben, is
het wel dit: Europa en dit geldt zoo
wel voor de staten met een democratisch
als met een autoritair regime heeft
een gezonde vrees voor den oorlog. Zeker,
er zijn problemen Spanje en Tsjecho-
Slowakije die ons werelddeel af en toe
tot aan den rand van den afgrond drei
gen te brengen, maar anderzijds bestaat
toch alom de wil, deze vraagstukken op
te lossen, zonder dat het daarbij tot een
algemeen Europeesch bloedbad komt met
als uiteindelijk resultaat, zoouls Henlein
de leider der Sudeten-Duitschers in een
interview aan den specialen correspon
dent van de „Daily Mail" verklaarde, dat
de overlevende Europeanen niets zou
overblijven dan „bananen te gaan zoe
ken in Afrika".
Bekijken wij thans den huidigen toe
stand in Tsjecho-Slowakije wat nader,
dat bemerkt men duidelijk, dat de atmos
feer op het oogenblik veel minder gela
den is, dan nog eenige dagen geleden het
geval is. Weliswaar moet het ingewikkelde
probleem der Duitsche minderheden in
Tsjecho-Slowakije nog opgelost worden
Beide partijen zijn uitermate op hun qui
vive en geen diplomaat kan nog onnoo-
dig optimistisch zijn. Maar het staat toch
wel vast, dat de leiding van de staatslie
den een werkende remming is gaan
oefenen op een beweging, welke haar uit
de hand dreigde te geraken door den
druk der gebeurtenissen.
Toen minister-president Chamberlain
en lord Halifax hun beloofde verklarin
gen in het parlement aflegden, konden
zij uiting geven aan een zeer voorzichtige
hoop, wegens een aantal teekenen en ge
beurtenissen, welke hun zoowel uit Lon
den als van het continent waren gerap
porteerd.
Ook de politiek van Berlijn en die van
Praag schijnt op het oogenblik meer ver
zoenend te zijn geworden. De Duitsche
kranten zijn veel gematigder van toon
en Henlein, die eerst verklaard had, niet
te willen onderhandelen, heeft een lange
conferentie met den Tsjechoslowaakschen
minister-president Hodzja gehad.
Tsjecho-Slowakije heeft van zijn kant
alles gedaan wat het kon om de span
ning te verminderen. Het heeft veront
schuldigingen aangeboden voor 'n grens
incident, zelfs voordat de Duitsche regee
ring goed en wel wist wat er gebeurd was.
Verder is bij een onderzoek in het aan
Tsjecho-Slowakije grenzende Duische ge
bied gebleken, dat de beweringen over
Duitsche troepenwegingen, die zooveel
bijgedragen hadden tot verhooging van
de spanning, niet juist waren.
Anderzijds is hier nog aan toe te voe
gen, dat de verzekering van Praag, dat
de Tsjechische troepen voornamelijk naar
de grensstreek werden gezonden om de
orde in het binnenland te handhaven,
geheel bewaarheid werd door de rust
waarmede de verkiezingen zijn verloopen.
Dat deze verkiezingen in het Sudeten-
duitsche gebied voor zoover tenminste
reeds gehouden; er wordt niet in alle ge
meenten tegelijk gestemd groote over
winningen aan de Henleinpartij hebben
gebracht, was algemeen te verwachten.
Op het oogenblik is het het waar
schijnlijkst, dat de toestand tot na de
verkiezingen zal blijven als hij is, om
eerst later eventueel weer scherper te
worden, of door een bevredigende oplos
sing zijn gevaarlijk karakter te verliezen.
Laat ons hopen, dat dit laatste het ge
val zal zijn.
de rol van bemidelaars toekomt, is het
wellicht interessant eens na te gaan, hoe
de overige groote mogendheden op de ge
beurtenissen van de laatste dagen heb
ben gereageerd. Een bijzondere belang
stelling bestaat er natuurlijk voor de hou
ding van Duitschland's spilpartner. Nu,
Rome heeft verklaard, dat Italië in de
Tsjechoslowaaksche kwestie slechts toe
schouwer is en dit komt geheel overeen
met de meening, die na het bezoek van
Hitier aan het Apenijnsch Schiereiland
heeft postgevat, n.l. dat Italië in een
eventueel openlijk conflict tusschen Ber
lijn en Praag neutraal zou blijven.
Ook Warschau heeft een zeer gereser
veerde houding aangenomen en laten we
ten, dat het niet van zins is ziin houding
te bepalen in een verondersteld geval
(een gewapend conflict), dat zich nog
niet heeft voorgedaan.
En zelfs Moskou heeft zich er dit keer
van onthouden, verklaringen af te leggen,
die den internationalen toestand zouden
kunnen compliceeren of verergeren.
Het is duidelijk, dat een dergelijke ge
reserveerde houding, door de Europeesche
groote mogendheden aan den dag gelegd
mede heeft bijgedragen tot de ontspan
ning, die op het oogenblik ongetwijfeld
is ingetreden.
Het schijnt, dat de Chineezen zich van
hun bij Soetsjou geleden nederlaag tegen
de Japanners weer snel hersteld hebben.
De Chineesche troepen trekken zich stra
tegisch van het Soetsjoufront terug naar
punten, die voor de toekomstige militaire
operaties zijn aangewezen. In ieder ge
val is het wel duidelijk, dat de belangrij
ke Sjantoeng-slag nog geenszins het ein
de van den oorlog beteekent. De tegen
stand der Chineezen is nog ongebroken
en dat men dit ook in Japan inziet, blijkt
wel uit het feit, dat men aan een staken
van den strijd nog niet denkt en den op-
marsch naar Hankau wil ondernemen.
Hónderd jaren menschenscharen
Langs de kooien op en neer
Honderdduizend oogenparen
Die maar staarden, altijd weer
Naar de leeuwen, tijgers, beren..
Zoo bewonderd, engevreesd,
Artis is aan 't jubileeren.
Viert z'n honderdjarig feest!
Hóéveel kilo's apenootjes
Uit het gansche Nederland,
Zijn niet, via traliekooitjes
In een dierenmaag beland?
Hóéveel blije kindersnoetjes
Glunderden niet van de pret?
Hoeveel duizend kindervoétjes
Werden hiér niet neergezet...?
En de Koning van de dieren
Stoot nog steeds, met forsch geluid,
Eiken middag, tegen vieren.
Trouw z'n heesche klanken uit.
En nog altijd schommel-zwaaien
In hun kleurige allée
Links en rechts de papegaaien
Als een welkom, bij 't entrée.
Amsterdam, van alle zijden
Werd je schoonheid al belicht.
Door de jaren, door de tijden.
't Zij in proza of gedicht.
Odes schreef men op je grachten.
En je torens zijn beroemd.
Doch in duizenden gedachten
Wordt daar... Artis bij genoemd!
Jullie beider oude namen
Zijn ten nauwste wel verwant,
Amsterdam en Artis samen
Zijn een goéd suk Nederland!
(Nadruk verboden). G. B. Jr.
NED. HERV.
van de
KERK te ZUIDBROEK.
In „Ons Gebouw" werd de j aarlij ksche
feestavond gehouden van de Vrouwenver
eeniging van de Ned. Herv. Kerk.
De presidente', mevr. Sevenster, opende
met bijzonder genoegen deze feestelijke
vergadering, een woord van welkom toe
roepende aan de leden van de Vrouwen
ver., de leden van de V.C.J.B. en de Ker
keraadsleden en Kerkvoogden.
Deze avond werd het eerste lustrum
gevierd schrijft het „N. v. h. N.", waar
voor een speciaal lied was gecomponeerd
met woorden van den heer H. E. Buurma
en muziek van den heer Schmidt-Marlis
sa. De vereeniging kenmerkte zich door
een constant aantal leden, een prettige
geest en goede opkomst op de vergaderin
gen. In het verloopen tijdvak is een ster
ke band gevormd, allen werkende voor
een zelfde doel, de liefde voor de Ned.
Herv. Kerk.
Door leden van de V.C.J.B. werd hierna
opgevoerd een Bijbelsch verhaal „Ruth
de Moabitische". De zangclub uit deVrou-
wenvereen. bracht hierna, onder leiding
van mevr. Wildeboer een drietal liederen
ten gehoore. Dr. Seyenster las vervolgens
een vroolijke satyre. De president kerk
voogd bracht een woord van dank aan de
Vrouwenver. voor het vele werk, in het
belang van de kerkelijke gemeente ver
richt.
De heer Buurma declameerde daarna
een tweetal schetsen.
Daarna vond de trekking plaats van de
verloting. Prijzen vielen op de no.'s:
1 5 6 18 27 47 50 60
61 67 86 95 104 117 133 135
139 149 157 159 162 182 189 207
Terwijl Duitschland in het Sudefen-
duitsche vraagstuk als partij kan worden
beschouwd en aan Engeland en Frankrijk kommers
208
246
271
326
378
443
541
599
671
743
792
854
913
968
1005
1075
1139
1199
209
247
287
331
384
451
545
603
679
751
805
864
927
970
1012
1092
1141
1206
210
249
288
340
387
458
551
604
680
764
817
865
937
973
1036
1097
1146
1209
213
254
293
349
390
459
563
631
684
768
819
868
942
978
1039
1104
1150
1210
1236 1238.
Een ontbijtlaken
225
259
294
352
393
467
564
634
700
770
833
878
944
983
1040
1108
1157
1211
226
261
301
358
402
498
569
639
707
771
838
879
947
990
1048
1124
230
269
309
359
438
499
570
642
712
773
846
890
964
994
1059
1130
1172 1188 1198
1219 1223 1232
231
270
324
364
439
504
574
667
735
783
849
903
967
995
1072
1136
viel op no. 110, een
mat op no. Ill en een sprei op no. 61.
Mevr. Sevenster sloot met een woord
van dank aan de medewerkers de druk
bezochte bijeenkomst.
verleden jaar in toepassing is gebracht en
dat toen bewezen heeft een gunstigen in
vloed te hebben op het prijspeil heeft
thans aanleiding gegeven tot prijsdruk-
kende afspraken tusschen de leden van
den Noordelijken Bond van Exporteurs.
In tuinbouwkringen te HoogezandSap-
pemeer raamt men het nadeel, door deze
handelwijze van de exporteurs veroor
zaakt, op ruim f 2000.voor de beide
laatste dagen. De tuinbouwers, aldaar
zijn uiteraard dan ook hierover verbit
terd en men verlangt, dat in de mono
polie-positie, waarin handelaren op
Duitschland tot op zekere hoogte verkee
ren, verandering wordt gebracht.
In verband met het voorgaande is on
der leiding van den heer G. Boer, voor
zitter der Veilingvereeniging, 'n druk be
zochte vergadering van tuinbouwers ge
houden, waarin met algemeene stemmen
de houding van het bestuur werd goed
gekeurd en dringend werd verzocht ook
verder- een vastberaden houding aan te
nemen.
a.s. PINKSTERDAGEN
TE SAPPEMEER.
We schreven de vorige week reeds één
en -ander over deze na jaren hervatte
sportvriendschap met onze Oostelijke bu
ren. Paloma is een Volksclub, heeft 600
leden en is 2e klasser. Ter toelichting wil
len we even vermelden dat in Duitsch
land alléén die clubs eerste klasser zijn,
die kampioen van hun afd. in de we-e-de
klas zijn gewonden. Paloma neemt de 4e
plaats in van boven af, zoodat we hier
kunnen sprekèn, van een beste ploeg
voetballers. Dit is ook gemakkelijk na te
gaan, wanneer we een vereen, hebben
met 600 leden, er zeer zeker een goed elf
tal uit gemaakt zal kunnen worden.
H.S.C. kan er dan ook van overtuigd
zijn, dat men een goed elftal naar Ne
derland zal zenden. Onze spelers verlo
ren van deze Club me 30 maar, en deze
verontschuldiging is geoorloofd, dat onze
jongens niet gewend zijn, om op een
grasloos harden leembodem te spelen.
Zaterdagmiddag 4 Juni wordt er eerst
een Veteranen-wedstrijd
gespeeld, H.S.C.Achilles. De heeren met
hunne buikjes, zullen nauurlijk in snel
heid hebben ingeboet, maar technisch
zullen we nog aardige staaltjes voetbal
Na dezen wedstrijd wordt het hotel
„Struvé" in beslag genomen, voor een
Réunie van oud-leden van H.S.C. en
Achilles, nadien
de Feestavond. Cabaret-Dancing.
Het programma ziet er werkelijk aan
trekkelijk uit. x)e Dames afti. „W.I.K." en
„H.-S.", welke hun toezegging hebben ge
daan, zullen verschillende Rhythmische
dansen enz. uitvoeren. Het orkest van
Evelyn Novacek, bestaande uit 5 personen,
zullen de aanwezigen gezellig bezig hou
den. Er staan verder verschillende Artis-
ten op het programma en speciale attrac
ties, welke we niet mogen verklappen,
terwijl het geheel staat onder de beproef
de leiding van onze bekende heer J. Les-
terhuis van Groningen.
Men weet dat voor deze feesten ge
woonlijk veel belangstelling is, en waar
hier niet meer kaarten kunnen worden
uitgegeven dan er plaatsruimte is, ra
den we gaarne aan, op tijd een introduc
tie te bemachtigen, voor het te laat is.
De le Pinksterdag zullen door de Duit-
schers verschillende kweekeriien worden
bezichtigd, waarvoor reeds toezeggingen
zijn gedaan, 's Middags komt de wedstrijd
H. S. C. I—Paloma I
waarvoor eveneens veel belangstelling zal
zijn.
Na den wedstrijd wordt de Duitsche
gasten een rondrit aangeboden door de
omgeving van onze plaatsen en een be
zoek aan het Paterwoldsche meer. Daar
na weer terug naar 't hotel „Struvé",
waar ter gelegenheid een Thé- en een
Soirée-Dansante wordt gehouden.
De 2e Pinksterdag zuilen de gasten
naar Winschoten vertrekken om tegen
W.V.V. nog een wedstrijd te spelen,
waarna ze weer naar hun Hfeimat terug-
keeren We' zullen het hiehbii laten. Al
met al, zal H.S.C. zich van dé goede kant
laten zien en menigeen een paar gezellige
feestdagen bezorgen.
Woensdagmiddag is in de voormalige
o.l. school te Beneden-Kaikwijk de twee
de dienstbodencursus de laatste in dit
seizoen een drie-maandelijksche cur
sus, die tot het eind door 16 leerlingen
werd gevolgd, gesloten.
Hierbij waren tegenwoordig de Rijks
inspecteur voor de werkverschaffing in
de' provincie Groningen, de heer A. Kwast,
mej. Bick en mej. van Dijk, ambtenares
sen aan het departement van Sociale Za
ken, resp. belast met de administratieve
uitvoering van dergelijke cursussen en
met de bemiddeling bij de plaatsing van
vrouwelijk huispersoneel, wethouder Klok
namens het gemeenebestuur, de dames
commissie van voorbereiding en toezicht
en de leeraressen Veninga van Veendam
en Harrius van Groningen.
Nadat de leerlingen, die in een keurig
tenu waren gestoken, thee hadden geser
veerd, de verschillende vervaardigde en
behandelde kleedingstukken enz., alsme
de de verschillende bak-producten door
de aanwezigen waren bezichtigd, nam
weth. Klok het woord. Namens het ge
meentebestuur betuigde deze zijn dank
aan de dames-commissie, die het door
hun onvermoeid werken ook nu weer ge
lukte voor deze cursus het vereischte aan
tal leerlingen bijeen te brengen, aan den
heer Kwast en de dames van Dijk en Bick
die het initiatief namen voor dit werk in
Hoogezand, aan de Minister van Sociale
Zaken, die de cursus financieel mogelijk
maakte en tenslotte aan de leeraressen
onder wiens bekwame leiding de cursus
met succes werd gevolgd.
Hij sprak verder de hoop uit, dat voor
dit mooie, sociale werk het mogelijk zal
zijn in het volgende seizoen wederom cur
sussen te kunnen organiseeren en dat de
dames-commissie mag slagen in hun po
gen een cursus te organiseeren voor vor
mend onderwijs voor meisjes van 14 tot
16 jaar.
De heer Kwast betuigde zijn dank aan
het gemeentebestuur, dames-commissie
en leeraressen voor aangename en pretti
ge samenwerking, de verzekering gevend,
dat bij eventueel te organiseeren cursus
sen voor het volgend seizoen, op zijn me
dewerking gerekend mocht worden. Een
bijzonder woord van dank sprak hij tot
mej. van Dijk, die in verband met haar
huwelijk ontslag had gevraagd. Vervol
gens richte hij zich tot de cursisten hun
erop wijzend, dat de cursus een leerschool
is geweest voor de practijk en dat het on
derwijs de leerstof is, waarop kan worden
voortgebouwd. Hij verwachtte verder, in
dien de meisjes een passende betrekking
werd aangeboden, dat deze zou worden
geaccepteerd, opdat ze ook hun opgedane
kennis inpractijk kunnen brengen.
Nadat mej. van Dijk dank had gebracht
aan Gemeentebestuur en dames-commis
sie voor de prettige wijze waarop altijd is
samengewerkt en eveneens aan den heer
Kwast, reikte met een gepast woord mevr.
Hermann de diploma's uit, aan het slot
waarvan zij de wensch uitsprak, dat de
dames-commissie voor de te organiseeren
cursus voor meisjes van 1416 jaar niet
tevergeefs een beroep qm medewerking op
de Rijksinspecteur eih Gemeentebestuur
zou doen en dat de Minister van Sociale
Zaken financieel ook deze cursus zou wil
len steunen.
Namens de cursisten dankte mej. A.
Aten voor het genoten onderwijs, als blijk
van waardeering waarvoor zij aan de
leeraressen en mej. van Dijk ieder een
prachtge vaas met bloemen aanbood.
De dalende beweging van de- Leeuwar
der commissie-noteering voor boter heeft
zich voortgezet. Twee weken geleden be
droeg zij 92 cents, vorige week 89 en
thans 85 cents per kilo. Deze prijsdaling
is een gevolg o.a. van de toenemende
voorraden te Londen.
Er zij nog aan herinnerd, dat de bin-
nenlandsche boterprijs door den export
toeslag vrijwel is losgemaakt van den uit-
voerprijs, zoodat het publiek van deze
prijsschommelingen Weinig bemerkt.
VIII.
te HoogezandSappemeer.
Toepassing van een gewijzigde verkoop
methode bij het veilen van platglas-kom-
een stelsel, dat ook reeds
„Een liefdesgeschiedenis in de
Comedie Franqaise",
Een origineele en hoogst amusante film
door de vele verwikkelingen, die ze te
zien geeft, zich afspelend in een herberg
in het Frankrijk van 1750 en in de be
kende „Comedie Franpaise". Gezien het
tijdperk kan men dus buitendien ver
wachten een mooie, zeldzaam fijne mise
en scène, wat costumeering en omgeving
betreft, te zullen zien. Buitendien is het
een film, die anders is dan de andere'.
Het verhaal vangt te Londen aan in het
jaar 1750, waar de groote tooneelspeler
David Garrick op het hoogtepunt van
zijn carrière staat. Hij ontvangt een uit-
noodiging om een serie gastvoorstellingen
te Parijs in de Comédie Frangaise te ge
ven. Wanneer hij dit aan het Londensche
theater-publiek mededeelt, geeft men 'n
verkeerden uitleg aan zijn woorden,
waardoor de Franschen tegen hem wor
den ingenomen en een complot vormen
om hem het vupr na aan de schenen te
leggen. Dit amusante filmwerk laat zien
in welke verwikkelingen de held van dit
verhaal, David Garrick, geraakt. Brian
Aherne geeft van deze rol een buitenge
woon geestige uitbeelding. Zijn tegen
speelster Olivia de Havilland is uitstekend
zij vertolkt op onverbeterlijke wijze haar
rol.
„Wie is de Zwarte Adelaar?"
Hefc tweede deel van deze spannende
film van avontuur en sensatie, waarvan
het eerste gedeelte de vorige week liep,
verhaalt verder de avonturen van de
hoofdpersoon en het goede einde. Een
prachtfilm voor liefhebbers van sensatie
volle evenementen. L.
Gewoonlijk denk je zoo in Nederland,
dat het in Afrika nog wemelt yan de
wilde dieren, dat de leeuwen er om zoo te
zeggen 's avonds nog overal bij de ach
terdeur van de boerderijen komen om
een schoteltje melk en dat de olifanten
's nachts in de tuin rondtrompetteren en
je slaboontjes opeten. Je hebt zoo'n idee,
dat als je naar Afrika gaat, je recht
streeks terecht komt in een wildedieren
nummer van circus Hagenbeek en je
neemt je voor om dadelijk in Johannes
burg een goed geweer te koopen.
En dan kom je in Zuid-Afrika. Dan
kom je in een dorp ergens in Transvaal
in de buurt van Johannesburg bij ken
nissen en als je dan over dit en over dat
gepraat hebt, dan zeg je: „En hoe zit dat
hier met de leeuwen en olifanten, heb
jullie daar nogal last van?"
Dan kijken ze je aan en beginnen te
lachen.
„Leeuwen," zeggen ze, „ja je hebt ze
hier nog wel, en heele mooie ook, maar
dan in de dierentuin van Johannesburg
achter de tralies. Mooie, gele leeuwen.
Met of zonder manen. En olifanten zijn
er ook. Maar hier, zijn ze de laatste vijf
tig jaar al niet meer. Wel in 't Noorden
van Transvaal, in wat ze het „Bosveld"
noemen, daar heb je alle soorten van die
ren nog. Daar ligt ook het natuurreser
vaat, de Kruger-wildtuin, en als je daar
doorheen rijdt met de auto, dan zie je de
leeuwen aan de kant van de weg liggen
In heele troepen soms; en ook giraffen
en neushoorns en dat spul kun je er van
uit je auto zien. Ja, dat is een prachtig
ding, de Wildtuin, hij is zoo groot als
heel Nederland en er loopen overal we
gen voor auto's doorheen en ook een
spoorlijn. Daar zijn nog wilde dieren,
maar hieraikona..."
Als ze je dat verteld hebben, dan voel
je je aan de ene kant gerustgesteld, maar
aan de andere kant toch ook wel wat te
leurgesteld. Want, hoewel je niet graag
onverwachts tegen een leeuw zoudt wil
len aanloopen, ligt er toch wel wat aan
trekkelijks in het feit, dat ze er nog zijn
en zou je ze toch wel eens willen zien,
vanuit een veilige verte bijvoorbeeld of
zou je ze 's nachts wel eens willen hooren
brullen. Dat moet een machtig indruk
wekkend geluid zijn. Maar aan de andere
kant heeft het toch ook zijn voordeel, cjat
je met een rustig gevoel het veld in kunt
loopen en niet bang hoeft te wezen om
zonder hoofd of met anderhalf been weer
thuis te komen.
Vroeger was dat heel anders. Vroeger
kwam de leeuw in heel Zuid-Afrika voor
en ook de neushoorns en zoo kon je over
al, waar water was, verwachten. Er is
hier nog een oude man, hij is al over de
negentig, die in zijn jeugd in deze stre
ken nog op de leeuwenjacht ging en hij
kan je de plaats nog aanwijzen, waar hij
de laatste leeuw schoot. Ook weet hij je
nog te vertellen, dat zijn vader nog
neushoorns gezien had in de fontein
(klein meertje) een uur of twee verderop.
Maar ja, die oude man is ook al over de
negentig en hij verhaalt van dingen, die
vijftig jaar of meer geleden gebeurd zijn.
En wat is er in die vijftig jaar ook niet
in andere landen veranderd!
't Zijn anders mooie verhalen die de
oude baas vertelt. Als je allemaal hoort,
wat of ze in die tijd meemaakten, dan
zeg je: „Het waren me toch kereltjes in
die tijd, de boeren". Vooral de verhalen
over de beide oorlogen tegen de Engel-
schen, tegen de „Rooineks" zijn soms I
sterke staaltjes, maar ook de jachtver
halen laten je de pijp soms uitgaan,
Zoo was de oude baas, toen hij nog een
Je kreeg dan het geweer mee van de
oude baas en... één kogel. Ja, één kogel,
want je moest zuinig wezen met de am
munitie in die tijd. Je wist nooit, wat je
te wachten stond van de kaffers, en het
was maar verdraaid lastig om in de bin
nenlanden kruit en lood te krijgen Bo
vendien vonden ze, dat je op deze manier
het beste schieten leerde, want als je zon
der bok terugkwam, kreeg je er van langs
Dat liep niet mis, en dus paste ie wel op
dat je zuinig was met die eene kogel.
Ik was dus zoo gewapend met geweer
en één kogel het veld ingetrokken om
een mooie rooibok of een wildebeest neer
te trekken. Maar toen ik zoo bezig was
een bok te besluipen, kwam ik onver
wachts op een leeuw. Hij had daar zeker
liggen slapen of zoo.
Daar stond nu die leeuw, een meter of
tien van mij af en hier stond ik, 't ge
weer al aan de schouder, want dat is het
eerste ding wat je doet, als .ie wat ziet,
dat je niet bevalt. De leeuw stond daar
een poosje te kijken en toen wou hij zich
omdraaien om weg te gaan. Als zoo'n dier
geen honger heeft, is hij op menschelijk
gezelschap ook niet erg gesteld en gaat
hij maar liever zijn eigen gang. Hij zou
zich dus omdraaien om weg te stappen,
maar nee, dat kon toch zoo niet. De
oubaas had wel gezegd, dat ik een bok
moest schieten, maar dit was een kans...
Mijn vingers jeukten om de trekker, het
schot ging af en de leeuw lag er.
Toen moest ik naar huis, om de ouwe
Hottentot te halen, die moest helpen vil
len, want 't zou jammer wezen om 't vel
te beschadigen en ouwe David kan dat
werkje op zijn duimpje. Ik riid dus naar
huis, maar toen mijn vader zag, dat ik
geen bok voor me had liggen, riep hij al:
„Wat is dat, geen bok?
„Nee," zei ik, ,'maar..."
,0ch wat," zei de oude: hil was nog al
een driftkop en wij, jongens hadden niet
veel in te brengen, „och, wat, daar wil ik
verder niets van hooren; jij hebt geen
bok, je weet wat je te wachten staat."
„Ja maar," zei ik nog eens. maar hij
zei:
„Stil, of je krijgt dubbel."
Toen begon ik ook kwaad te worden en
ik dacht: „Goed, als je 't dan niet hooren
wilt, rammel dan maar."
Nu dat gebeurde ook, maar toen dat
klaar was, heb ik de ouwe Hotnot opge
zocht en samen ziin we weer naar de
leeuw gegaan. De gieren waren er geluk
kig nog niet geweest en we hebben het
vel er netjes afgehaald en thuis opge
spannen om te drogen.
Toen de ouwe heer dat vel de volgende
dag zag, begreep hij natuurlijk wat er te
doen geweest was
„Nou ja," zei hij, „dat Dak slaag zal je
geen kwaad doen en bovendien je had
het ook verdiend, want je had geen bok
geschoten, zooals ik je gezegd had".
„Ja, zoo ging het in de oude tijd,"
Zoo vertelt de oude man van over de
negentig; hij is nog wat goed bü en zijn
geheugen is haarscherp. En als je zijn
verhalen hoort, dan denk je; „Wat was
't toch een mooie tijd vroeger. Toen was
er nog wat te beleven in de wereld!"
Maar misschien hadden de boeren In
die tijd al dat mooie wel willen ruilen
voor een goeie radio of een auto. Wie
weet! Maar misschien toch ook niet. wanu
een radio en een auto zijn tenslotte ook
nog niet alles in de wereld
Transvaal. c. EL
