Het Circus Bouglione.
Ivorol is tandpasta en mondwater tegelijk, want
Per Rijwiel door Europa
TUINHOEKJE.
TWEEDE BLAD behoorende bij het NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD, uitgave Fa. J. G. DIJKHUIS, Sappemeer. ZATERDAG 24 Sept. 1938
Het onverwacht wegblijven van bovengenoemd circus, dat in de
Jubileum-week te Sappemeer een voorstelling zou komen geven
heeft aanleiding gegeven tot het rondgaan van de meest eigen
aardige geruchten, die des te meer gehoor vonden omdat men de
ware reden van dat wegblijven niet kende.
Bij een nadere informatie ter bestem
der plaatse deelde men ons echter mede,
dat de grootsche en overweldigende
drukte te Amsterdam in de feestweek, de
Directie had genoodzaakt al haar perso
neel daarheen te dirigeeren en de tour
nee in de provincie te onderbreken.
Daardoor kon niet opgetreden worden
o.a. te Sappemeer en Uithuizen. Door
een tot nu toe niet opgehelderde oorzaak
kregen de plaatselijke bladen daarvan
geen bericht. Daar de Directie er echter
prijs opstelt ook de toen gepasseerde
plaatsen te bezoeken, zijn die nu in haar
tournee opgenomen.
En zoo is het zeker, dat het Cir
cus Bouglione thans op Woensdag
28 September te Sappemeer één
enkele Voorstelling komt geven.
Er is hier indertijd reeds gewezen op het
buitengewone programma, dat het zijn
bezoekers voorzet. Niet alleen de plaatse
lijke bladen, maar ook de Hollandsche
pers is vol lof. Zoo schreef de „Maasbode"
o.a. dat het programma buitengewone at
tractieve nummers biedt, waarvan voor
al het „Variété" werk, zooals acrobaten
en equilibristen sterk opvallen door hun
exentrieke en gewaagde toeren. De „N.-
Ooster" zegt van het optreden te Veen-
dam o.a. het volgende in een critische
bespreking:
staan op een hoog peil de acro
batische en equilibristische nummers. Met
name kunnen genoemd worden de Chi-
neezengroep. Wanneer er ooit menschen
„zonder ruggegraat" geweest zijn, zijn
het deze ras-acrobaten en de Romano's,
die beheerscht en kalm, staaltjes parter-
re-acrobatiek gaven om van te watertan
den.
Sensatie wekten ook de Algevols met
hun lucht-acrobatiek in den nok van het
circus; een zeer samengesteld nummer
bestaande uit zes personen dat itruise-
lings door de tent hun evoluties vertoon
de. De anipodiste mej. Marcelys was
eveneens de moeite waard; zij bleek niet
„handig", maar als wij deze uitdrukking
mogen gebruiken, „voetig" te zijn. De
evoluties die zij met behulp van haar
voeten uitvoerde, zal 'n „gewoon mensch"
met de handen niet licht nadoen. De
Daly's gaven geslaagde staaltjes van
kunst en kracht; de 10 Timenons toon
den zich ware meesters in het zetten van
pyramide's, waarbij een hunner het zelfs
bestond tien menschen te torsen.
De clowns zijn over het algemeen goed
te noemen, zoowel de Babuslo's als Za-
vatta en Michel.
Voor nadere bijzonderheden verwijzen
wij naar de advertentie in dit nummer.
VOETBAL
Afdeeling V. Ie klasse.
H. S. C. IHeerenveen I
in het Sportpark te Sappemeer.
J.l. Zondag is het competitierad weer
in zijn vollen omvang beginnen te draai
en en maken duizenden voetballiefheb
bers zich thans des Zondags weer op om
naar het bruine monster te kijken en
om hun favorieten aan te moedigen. Na
een rustperiode verlangt ieder weer naar
den aanvang der competitie, de strijd om
de kostbare punten, die telkens weer
zooveel gemoederen bezig houdt. De
zomermaanden, die voor de z.g.n. sup
porters rust beteekenen, worden door de
clubbesturen benut voor de training v. d.
spelers en het treffen van voorbereidin
gen voor het nieuwe seizoen, om alsdan
toch zoo goed mogelijk voor den dag te
komen.
Een goed begin is 't halve werk en de
eerste klap is een daalder waard. Ge
dachtig aan deze spreuken is onze plaat
selijks vereeniging „H. S. C." j.l. Zondag
wel op bijzonder fraaie wijze van wal ge
stoken.
Be Quick, de kampioene van het vori
ge seizoen in eigen huis met 2—0 ver
slagen. Dit was meer dan de vurigste
aanhanger had durven hopen. En de ze
ge was vólkomen verdiend, dat zullen de
supporters, die H.S.C. Zondag naar Gro
ningen hebben vergezeld, kunnen be
amen. De overwinning werd behaald door
werkelijk goed en productief spel, doch
bovenal door het heerlijke enthousiasme
waarmede alle spelers van 't begin tot
het einde hebben gestreden. Dit enthou
siasme zullen de H. S. C.'ers ook morgen
weer in hun spel moeten leggen nu Hee
renveen in het Sportpark op bezoek
komt. We weten nog van 't vorig seizoen
dat Heerenveen een moeilijk te overwin
nen tegenstander is, die ook in enthou
siast werken hun sterkste wapen heeft.
H. S. C. zal hun dan ook met hetzelfde
wapen moeten bestrijden. Bovendien be
vat de ploeg in de gebr. Lenstra, een
paar technisch uitstekende spelers. Hee
renveen is Zondag niet slecht begonnen.
Tegen het zeer sterk geachte „Achilles"
werd in Assen met 3—1 verloren, terwijl
volgens de verslagen „Achilles" iets meer
kreeg dan hun toekwam.
We verwachten morgen een zeer span
nende strijd, die door veel publiek zal
worden bijgewoond. De wedstrijd begint
om half drie en wordt geleid door den
heer Wim Hofman.
In verband met de te verwachten
groote toeloop is er voorverkoop van
kaarten Zondagmorgen van lOVz11 Va
uur. Alsdan worden tevens seizoenkaar
ten afgegeven. Men wordt beleefd ver
zocht deze kaarten zooveel mogelijk des
morgens af te halen. (Zie verder adver
tentie in dit blad).
De overige wedstrijden van morgen.
Be Quick heeft morgen opnieuw een
thuiswedstrijd, thans tegen Achilles. Hoe
wel Achilles lang niet onderschat mag
worden, gelooven we toch, dat de wit-
hemden in staat zijn deze wedstrijd te
winnen. Ook G.V.A.V. moet op eigen ter
rein kunnen winnen van Leeuwarden.
Veendam krijgt Velocitas op bezoek. Dit
kan een interessante ontmoeting worden,
waarbij de thuisclub tenslotte wel de
serkste zal blijken te zijn. In Leeuwarden
wordt verder nog gespeeld Se wedstrijd
F.V.C.—Sneek. De club van de Bock zal
hier wel aan het langste eind trekken.
2e klasse A.
In deze klasse zijn Frisia en Friesland
nog zonder verliespunten. Beide clubs
zullen morgen hun overwinningsreeks
kunnen voortzetten, Frisia thuis tegen
Alcides en Friesland uit tegen M.S.C.. Het
Groningsche G.R.C. trekt naar Steenwij k
en zal beide puntjes wel mee naar huis
nemen. Van de wedstrijden Black Boys—
L.S.C. en Rood Geel—de Kooi valt weinig
te zeggen.
2e klasse B.
F.V.V. speelt op eigen veld tegen Bato.
Zooals men zich zal herinneren, is F.V.V.
in eigen omgeving steeds een zeer lastig
te overwinnen tegenstander geweest. Me
nig kampioenscandidaat is dan ook al in
Foxhol gestruikeld. Het zou ons daarom
al zeer verwonderen, als F.V.V. morgen
niet met de overwinning ging strijken.
Hoogezand komt voor een zware opga
ve te staan. De club van Nijboer gaat n.l.
naar Winschoten, om daar de strijd aan
te binden tegen W.V.V. De Winschotena
ren moeten over een zeer goed elftal be
schikken, hetgeen ook wel blijkt uit de
9—0 overwinning van vorige Zondag op
Muntendam. Ongetwijfeld zal de strijd
tusschen W.V.V. en Hoogezanq hevig zijn
Aan een voorspelling wagen we ons maar
niet.
Noordster zal thuis wel gaan winnen
van Muntendam, terwijl in de wedstrijden
WoltersumEmmen en Helpman—B.R.C.
de bezoekende clubs de meeste kans op
beide punten hebben.
3e klasse C.
Zuidbroek, die nog geen enkel verlies-
punt heeft, ontvangt bezoek van Thos.
De thuisclub heeft hier de beste kans.
evenals in de wedstrijd Noordpool—Hun-
singo. Ook in de overige wedstrijden in
deze klasse, n.l. Scheemda—Appingedam,
Nieuwe Schans—Wildervank, Warffum—
Ten Post en Bellingwolde—Heiligerlee,
houden we het op de thuisclubs.
Afdeeling I.
Te Amsterdam wordt gespeeld de der
by D.W.S.—Blauw Wit. De club van Cal-
denhove zal hier wel beslag leggen op
beide punten. C.V.V. zal het thuis zeker
niet kunnen bolwerken tegen Stormvo
gels. Verder worden hier nog gespeeld de
wedstrijden Xerxes—K.F.C., H. B. S.—
Sparta en Hermes D.V.SA.D.O. Genoem
de clubs ontloopen elkaar niet veel in
kracht, zoodat men mag verwachten, dat
de uitslagen hier niet ver van een gelijk
spel afliggen.
Afdeeling II.
Zoowel Feyenoord als Ajax hebben uit
wedstrijden te spelen, resp. tegen 'tGooi
en D.F.C. De bezoekende clubs zullen hier
wel winnen. Haarlem zal op eigen terrein
kunnen winnen van D.H.C., maar dan
moet beter gespeeld worden dan Zondag
j.l. tegen Feyenoord. D.O.S. heeft uit
spelend een kansje op één of beide pun
ten tegen R.F.C., terwijl tenslotte V.S.V.
het Haagsche V.U.C. wel met een neder
laag naar huis zal sturen.
Afdeeling III.
Enschede zal thuis alle mogelijke moei
te hebben met A.G.O.V.V., evenals Hen
gelo met N.E.C. De overige wedstrijden,
t.w. Heracles—Wageningen, Go Ahead—
Tubantia en QuickZ.A.C.. kunnen alle
door de thuisclubs worden gewonnen. Na
tuurlijk zijn verrassingen niefl uitgesloten.
Afdeeling IV.
P.S.V., die hier de leiding heeft, zal
waarschijnlijk niet veel moeite hebben
met Willem II. Ook L.O.N.G.A. zal tegen
Roermond wel op beide punten beslag
leggen. Bleijerheide heeft op eigen veld
een kansje tegen M.V.V. Hetzelfde kan
gezegd worden van B.V.V., die N.A.C. op
bezoek krijgt. Tenslotte zullen in de wed
strijd N.O.A.D.Eindhoven de bezoekers
wel zegevieren
BIOSCOOP HOOGEZAND.
La critique est aisée.
Aan bovenaangehaalde woorden werd
ik onwillekeurig herinnerd toen ik van
een enkele zijde de opmerking hoorde dat
de Nationale film
VEERTIG JAREN
die momenteel in de Hoogezandster Bios
coop draait, nu juist niet zoo'n bijzonder
interessant filmwerk was als de perscri-
tieken wel willen doen gelooven. En daar
deze m.i. onjuiste meening sommigen er
van zou kunnen terughouden dit interes
sante filmwerk te gaan zien. meen ik het
niet zonder nut deze verkeerde voorstel
ling hier tegen te spreken. Zeker, ik
geef volmondig toe dat zij, die deze rol
prent willen gaan zien met de gedachte
iets sensationeels voor zich te zien afrol
len, die verwachten voorgezet te krijgen
een tot in alle details uitgewerkte uit
beelding van al wat de veertig regeerings-
jaren van onze Koningin ons brachten,
zij zullen allicht teleurgesteld heengaan,
want sensatie bevat, de film niet en een
uiteenzetting ah bovenbedoeld zou een
film vragen met speelduur van eeni-
ge avonden. Ma&V ir iien men de film
gaat zien, voor oogen houdende het doel,
dat bij de samenstelling er van heeft
voorgezeten en dat ik in m'n inleidend
woord van Woensdag j.l. heb belicht, dan
zal men moeten erkennen, dat deze rol
prent er een is, die niet nalaten zal bij
meer dan een beeld warme ontroering bij
ons wakker te roepen en dat zij haar
verworven plaats „ten volle heeft ver
diend".
Het zou van een onjuiste beoordeeling
blijk geven, indien men bij de bespreking
van „Veertig Jaren" dezelfde maatstaf
voor de critiek zou willen aanleggen als
bij iedere andere willekeurige speelfilm.
De vervaardiger van deze rolprent zag
zich geplaatst voor een precies omschre
ven taak, voor een nauwkeurig begrensd
onderwerp; de vrije schepping van den
geest werd hier door zeer vele en zeer
ulteenloopende factoren geremd: iedere
artistieke vlucht was hier reeds bij voor
baat onmogelijk gemiaakt. En dat zü er
desondanks in geslaagd zijn een film te
vervaardigen, die aan de te stellen
eischen voldoet, een film met „vaart",
met snelle afwisselende beelden, met fil
misch raak getroffen momenten, met een
wel is waar eenvoudig, maar toch boeiend
verhaal, dat is een verheugend en te
waardeeren feit. De regisseur Gréville
heeft het geval vlot en luchtig in elkaar
gezet, terwijl hij hier en daar wonderwel
den gevoeligen toon weet te treffen: een
climax in het familie verhaal zit ver
werkt in de geschiedenis van 1898 tot
1938. Hoogtepunten zijn ook die. waar de
film overgaat tot het symbolisch weerge
ven van gebeurtenissen en situaties; zoo
als daar zijn het doffe gerommel der om
floerste trommen bij de dood van Konin
gin Emma, het ineenstortende kaarten
huis bij de aanvang van de oorlog in
1914 en de inktpot, die omvervalt over
Europa's landkaart.
Wat deze film voor ouderen zoo aan
trekkelijk maakt is het feit, dat men de
gebeurtenissen, waarvan men zelf getui
ge geweest is, nog eens weer ziet en weer
beleeft; het bericht van de geboorte van
Prinses Juliana, de Wereldoorlog en zijn
gevolgen voor ons land, de droeve stoet
der Belgische vluchtelingen, de distribu
tie-maatregelen, de ordening op sociaal
gebied, o.a. woningbouw, arbeidsovereen
komsten, de ontwikkeling van het lucht
verkeer.
En voor de Jongeren? De schitterende
en ontroerende slotapotheose wanneer de
hoofdpersoon Cees Laseur in een
tafelperoratie er op wijst hoe ons Neder
land het land van de oude vrijheids ge
dachte is en dat het aan de Jeugd is
dat goede, dat kleine Nederland te be
houden.
Alles bij elkaar genomen is „Veertig
Jaren" een Nederlandsche film, die, af
gezien van „fouten en tekortkomingen,
die gemakkelijk kunnen aangewezen
worden", zegt Jhr. Van Lidth de Jeude,
niet alleen aan haar doel beantwoordt,
maar die tevens zeer wel in staat is de
belangstelling voor onze Nederlandsche
filmindustrie te doen ontwaken.
BORNEO.
De boven besproken film, waaraan nog
heel wat woorden zouden zijn te wijden,
is oorzaak dat de „Borneo" film met een
korte bespreking genoegen moet nemen.
Niet dat deze film, die zuiver weten
schappelijk is, geen gunstige aanbeveling
verdient! Integendeel, in een zeer onder
houdende en leerzame beeldenreeks zien
wij Borneo's landschap, fauna en flora
aan ons oog voorbijtrekken; duidelijk en
scherp, met vermijding van een droge
opsomming, zijn de beelden, die het ge
heel maken tot een hoogst interessante
rolprent, die ontzag inboezemt voor het
taaie 'volhoudingsvermogen, de durf en
de moed waarmee het echtpaar Johnson
dez film heeft vervaardigd. L.
Een 8-tal Burgemeesters uit
Duitschland te Slochteren
Door een 8-tal Burgemeesters uit Nas
sau, die op excursie doo rons land wa
ren, werd een bezoek gebracht aan de
Frayelemaborg te Slochteren, waar zij
werden ontvangen door den Burgemees
ter. Na het dejeuné werd de bibliotheek
betreffende ons Koningshuis bezichtigd,
waarna een korte wandeling werd ge
maakt. Van hier vertrokken ze naar
Leeuwarden, waar zij voor het gebruiken
van de thee door den heer Commissaris
der Koningin waren uitgenoodigd. Op
hoogen prijs stelden zij de vriendelijke
wijze waarop ze door H. M. de Koningin
ten paleize waren ontvangen, ter over
reiking van het geschenk bestaande uit
een doos van bruin Nassausch marmer
versierd met het wapen van de Prins en
van Oranje en het wapen van het Ko
ninkrijk der Nederlanden. Aan den Bur
gemeester werd een mooie kaart aange
boden, waarop de verschillende residen
ties in het Nassausche land voorkomen,
terwijl de Burgemeesters hun handtee-
kening zetten bij de afbeelding van hun
woonplaats.
DE HANYTO II
te ZUIDLAREN.
Op initiatief van de Zuidlaarder Han-
delsvereen. werd in 't hotel „Huize En-
tinge" een vergadering gehouden voor het
organiseeren van een landbouw- han
dels- en nijverheidstentoonstelling de
Hanyto II van 29 Aug. tot 2 Sept 1939.
Een groot aantal personen had aan
den oproep gehoor gegeven en algemeen
stemde men met het doel in. De burge
meester van Zuidlaren, Jhr. Mr. M. P. M.
v. Karnebeek zegde namens het volledig
aanwezig zijnde college van B. en W. zijn
volle medewerking toe en verklaarde
gaarne het eere-voorzitterschap van het
voorloopig bestuur te willen aanvaarden.
Behalve het bestuur der Z.H.V. namen
hierin zitting de heeren G. Sijtsema. G.
Eggens, J. Witteveen, E. v. Bon (voorl.),
P. Mekkes en E. Ensing.
Aanwezig waren vertegenwoordigers
van de volgende ver.: Patroonsbond in
de bouwvakken „Erica", Kunst en Strijd.
Kerkkoor, Slagers vereen.. Bakkersvereen.,
Bond v. Smedenpatr., Harddraverijver..
N.N.C., landbouwver. Zuidlaren en id.
Zuidlaarderveen., Ver. v. Oud-1.1., Imkers
ver., Floralia-ver., Landb. en M.pij,
Jeugdclub id., Ambachtsonderwijs en het
Nut.
Postüuivenvereeniging „De Zwaluw",
Muntendam.
Zondag hield bovengenoemde vereeni
ging een wedvlucht vanaf Roermond.
Eerste duif om 11.3.4. De duiven kwa
men als volgt bihnen:
H. Veendorp 1 2 9 12 17 18 31 62; J.
Tonkens 3 4 6 15 41 42 43; A. Oldenbur-
ger 5 7 24 26 52; H. Meijer 8 10 11 33 38:
H. Ridderbos 13 36 58; D. Bosscher 14 35
59; T. Prins 16 48 49 50; J. Johannes 19
20 30 32 54; D. Bijlholt 21 27 28 46 S5 57;
J. Doddema 22 34 37 39 47; Gebr. Schip
huis 23; N. Jager 25 29; G. Steinfelder 40
45 60 61; M. Jager 44; H. Hoving 51; G.
de Boer 53 56.
Een nog onbekende Kamerplant.
Deze prachtige kamerplant Sanseviera
Zeylanica komt de laatste jaren in de
mode en wordt nu meer dan vroeger ge
ïmporteerd. Ze is inheemsch in Java.
Mexico en Ceylon, Voor een liefhebber is
het moeilijk zoo'n plant in 't leven te
houden. Daarom wil ik in dit artikeltje
eens behandelen welke zorgen we aan
zoo'n plant moeten besteden.
De Sanseviera heeft dikke bladeren en
lijkt iets op een Aloë. De bladeren zijn
smal, recht opstaande en vormen een ro-
set. Ieder die de plant ziet zal zeggen,
dat dit een sterke plant is en dit is inder
daad ook zoo. Eén bezwaar is echter, dat
de wortels rotten. Het komt wel voor, dat
de plant zoo maar uit de pot ligt en dan
blijkt, dat de wortels verrot zijn. Toch
hoeft dit niet gebeuren, als men aan het
volgende denkt: Wij moeten in den win
ter zeer weinig water geven. Ze mag toch
ook niet droog staan; iets vochtig hou
den in den winter is echter voldoende.
Zij houdt van een vochtige warmte. In
haar vaderland is deze ook; dit moeten
we nabootsen. Centrale verwarming geeft
een droge lucht. Hangt u daarom aan de
centrale verwarming een bakje met wa
ter, zoodat dit kan verdampen. Hoe
meer het naar het voorjaar gaat, des te
meer water geeft men. De plant houdt
van een lichte standplaats, maar staat
toch niet graag in de volle zon. Ze mag
wel nu en dan zon hebben, maar niet
den geheelen dag.
DeSanseviera is een sierbladplant.
Bloemen zullen wij niet gauw aan haar
ontdekken. Als zij bloeit, wanneer zij
eenige jaren oud is, geeft zij kleine wit
te bloemetjes.
Moet de plant verpot worden? Dit doen
wij dan in de maanden April of Mei. Ze
moet een goede bloemisteniaarde hebben.
Bladaarde vermengd met zodengrond en
wat oude verteerde koemest. Bij het
planten drukken wij de wortels goed vast
aan. Deze zijn dik en vleezig. Bij het
verplanten kunnen wij de overtollige
wortelstekken verwijderen. De plant
maakt veel wortelstekken en wij hebben
hierin een prachtige manier van ver
meerdering. Er komen jonge scheuten
aan de wortels. Deze snijdt men met een
flink stuk van de wortel af en zet dit in
een kleine pot.
Wij hebben groene en bontbladerige
Sanseviera's. De groene bladeren hebben
gele strepen aan de kant.
Het is eigenaardig, dat we van wortel
stekken steeds dezelfde terug krijgen,
maar niet van bladstekken. Als we n.l. de
bladeren van de bonte in schijven snij
den bijv. van 5 cM. en daarvan plantjes
kweeken, krijgen wij de groene terug. Wie
dus een bonte heeft, kan ook een groene
kweeken.
Als u stekken wil, zet deze dan in
vochtige turfmolm; de temperatuur moet
warm zijn en de omgeving vochtig.
Wie een plant bij een bloemist koopt,
moet oppassen, dat de uiteinden der bla
deren niet beschadigd zijn, dit komt nog
al eens voor. Door deze beschadiging
kan het blad niet verder groeien.
A. v. d. L.
het overvloedige, desinfecteerende schuim reinigt niet alleen Uw tanden, maar óók Uw geheele mond. Ivorol (Nieuw recept). Tube 60-40 en 25 ct.
XV.
De tocht van een drietal Kolhamsters.
De schrijver bestudeert de kaart van de
omgeving waar zij zich bevinden.
Tijdens het schuilen voor de regen in
de kleine gelagkamer van de boerenher
berg was ik in gesprek geraakt met een
jongeman die hier in de buurt woonde
en eveneens door het onweer overrompeld
was. Toen hij van mij hoorde dat ik nog
geen onderdak voor de komende nacht
had, bood hij mij aan met hem mee te
gaan naar zijn zwager, die plm. 12 kilo
meter van hier in een boerderij woonde.
Nu is twaalf kilometer fietsen in de regen
nog geen peulschilletje maar volgens zijn
zeggen ging het steeds bergaf en zou dus
die afstand binnen een half uur te rijden
zijn. Overigens wist ook geen betere op
lossing en besloot ik het aanbod aan te
nemen, temeer ook omdat ik dan meteen
in de gelegenheid was, nader met het le
ven der Luxemburgsche boer kennis te
maken. Tegen de avond toen de regen
wat in mindere mate neerviel, stapte ik
op de fiets, terwijl mijn inmiddels ver
worven vriend, die niet over zoo'n ver
voermiddel beschikte, in de bus stapte en
vooruit reed. Na een stijging van een
paar honderd meter, begon de weg lang
zaam te dalen, langs de randen der heu
vels, die de Süre in een nauw dal inslui
ten, waardoor ik steeds het gezicht op
deze rivier had, die nu eens dichtbij dan
weer heel in de diepte onder mij stroom
de. De weg was zeer eenzaam, huizen
stonden er niet en ook was er geen ver
keer. Onder en boven mij en op de heu
vels aan de overkant van het dal, was
alles bosch. De telkens weer langs de he
mel schietende bliksemstralen zetten al
les in een fantastische gloed en kreeg ik
het gevoel in een soort sprookjestuin te
rijden. Evenals in sprookjes vaak verteld
wordt en het geval is reed mijn fiets ook
vanzelf waardoor dat gevoel nog ver
sterkt werd. Af en toe als de helling wat
minder sterk was moest ik een weinig bij-
trappen om voldoende snelheid te hou
den, doch ook kwam het voor dat ik
moest afremmen om de al te nauwe
bochten in de slingerweg door te komen.
Onderwijl begon het weer hard te rege
nen, doch hoewel ik al spoedig het water
door mijn overjas voelde dringen leed
mijn stemming er niet onder en genoot
ik steeds weer van het prachtige schouw
spel dat de natuur hier bood.
Toen ik volgens mijn berekening reeds
dicht bij het reisdoel moest zijn werd ik
aangehouden door een drietal tippelaars,
een vader met twee dochters. Het bleken
Franschen te zijn die hetzelfde dorp als
ik tot reisdoel hadden, maar juist in te
genover gestelde richting liepen. Ze wa
ren 't goede spoor bijster geworden en
vroegen mij welke richting ze moesten
nemen. Het water droop hun ook reeds
uit de kleeren en ze waren zeer verlan
gend onderdak te vinden. Nu was ik een
paar kilometer terug wel een kruispunt
gepasseerd maar door de te groote snel
heid had ik geen acht op de richtingwij
zer geslagen, waardoor ik. door hun twij
fel aangetast, eveneens begon te twijfe
len of ik de juiste weg wel had. 'n Schuil
plaats was daar niet, dat stond vast en
daarota besloten we maar in mijn rich
ting door te gaan, ik natuurlijk ook loo-
pende, want het is nog altijd beter met
z'n vieren verdwaald te zijn dan geheel
alleen Na een wandeling van een paar
kilometers zagen we een wegwijzer die
bewees dat mijn richting de luiste was
en het doel bijna bereikt was. Hier stap
te ik weer op en kwam drijfnat bij het
kleine dorpsstationnetje aan, waar mijn
toekomstige gastheer vol ongeduld al op
mij stond te wachten. Op de plaats van
bestemming waren we echter nog niet,
want de zwager woonde boven op de heu
veltop en om daar te komen moesten we
een smal bergpaadje volgen, een karwei
dat mede door het slechte weer niet hee-
lemaal zonder gevaar was. Volgden we
daarentegen de verkeersweg dan hadden
wij nog een klein uurtje te loopen, geen
van beide mogelijkheden lokte ons erg
aan. Mijn vriend wist echter raad, hij
ging het dorpje in en slaagde er in een
auto te charteren die ons naar boven
zou brengen. Nadat ik mijn fiets en ba
gage in het station in bewaring gegeven
had stapten we in en begon de klim langs
de slecht onderhouden zig-zag loopende
binnenweg, waar de Ford meermalen
moeite had op de tweede versnelling
vooruit te komen. De groote kuilen in de
weg stonden vol water en telkens spoot
de modder tegen de ruiten omhoog, het
toch al slechte uitzicht daarmee nog
meer belemmerend. Met een groote vilt-
hoed diep over het hoofd getrokken zat
de chauffeur onbewegelijk, zonder een
woord te spreken of ook maar even op
zij te zien, achter het stuur en boezem
de door zijn groote kalmte, vertrouwen
in. Zonder ongelukken kwamen we dan
ook veilig boven aan in een dorpje dat
bestond uit een aantal boerderijen, wat
particuliere woningen en een klein kerk
je. Vóór we de groote poort van de boe
renhofstede binnenliepen werd mij nog
op het hart gedrukt dat ik mij straks
toch vooral thuis gevoelen moest. En dat
kon ik mij er ook, want de ontvangst was
allerhartelijkst. Terwijl ik mijn kleeren
bij het groote fornuis in de keuken wat
droogde, zorgde de gastvrouw in de aan
grenzende kamer, voor het avondmaal,
dat ik daarna de noodige eer aandeed.
Het was inmiddels reeds laat geworden
waarom de gastheer voorstelde er maar
eerst een nachtje over te gaan slapen. Ik
kreeg een mooie slaapkamer met een
prachtig zacht bed, zoo zelfs dat het me
eigenlijk speet te moeten gaan slapen.
De volgende morgen werd ik reeds vroeg
gewekt door de klokketonen van het
kerkje, dat een weinig lager voor mijn
slaapkamerraam stond. Vanuit dit raam
had ik een prachtig gezicht over het dal
en de heuvelrij aan de overkant. De on
derste gedeelten van deze heuvels zijn
nog bedekt met bosch maar de toppen
zijn in beslag genomen door de land
bouw. Er werd hoofdzakelijk koren ver
bouwd en door de gele kleur der velden
leek het alsof men de heuvels enorme
stroohoeden opgezet had. De opkomende
zon zette reeds de toppen in een gouden
gloed maar in het dal hingen nog de
dichte nevels van de regen en het zou
nog wel eenige tijd duren voordat die
door de warme zonnestralen verdreven
zouden worden. Vanuit de boerderij
drong gerammel van emmers tot mij
door, het was melkenstijd geworden en ik
begaf me naar beneden om daarbij aan
wezig te zijn. Toen ik de stallen en het
verdere gedeelte van de boerderij bezich
tigd had waren de boer en zijn knecht
met het ochtendwerk gereed en begaven
wij ons naar binnen om 't ontbijt te nut
tigen. Dit ontbijt bestond uit eigen ge
bakken brood, met worst, vleesch, kaas.
jam en eieren, naar smaak en eetlust. De
brooden hadden een respektabele om
vang, bij niet al te groote honger heeft
men aan een sneetje wel al genoeg. De
maatschappelijke welstand van deze boer
leek mij uitstekend te zijn en volgens
zijn zeggen hadden alle Luxemburgsche
boeren een goed bestaan. Zeer zeker een
nieuw geluid in deze tijd. waar dé één
het nog slechter meent te hebben dan de
andere. Na een hartelijk afscheid van de
ze gastvrije menschen, vertrokken wij, d.
w.z. mijn nieuwe vriend en ik en liepen
naar beneden, waar ik mijn fiets en ba
gage in ontvangst nam en weer alleen
verder trok. Voor ik afreisde moest ik
echter beloven, dat, mocht ik ooit eens
weer in deze buurt komen, ik vooral bij
hen moest aankomen.
(Wordt vervolgd).
A. BOS.