Het Circus Bouglione. Ivorol is tandpasta en mondwater tegelijk, want Per Rijwiel door Europa TUINHOEKJE. TWEEDE BLAD behoorende bij het NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD, uitgave Fa. J. G. DIJKHUIS, Sappemeer. ZATERDAG 24 Sept. 1938 Het onverwacht wegblijven van bovengenoemd circus, dat in de Jubileum-week te Sappemeer een voorstelling zou komen geven heeft aanleiding gegeven tot het rondgaan van de meest eigen aardige geruchten, die des te meer gehoor vonden omdat men de ware reden van dat wegblijven niet kende. Bij een nadere informatie ter bestem der plaatse deelde men ons echter mede, dat de grootsche en overweldigende drukte te Amsterdam in de feestweek, de Directie had genoodzaakt al haar perso neel daarheen te dirigeeren en de tour nee in de provincie te onderbreken. Daardoor kon niet opgetreden worden o.a. te Sappemeer en Uithuizen. Door een tot nu toe niet opgehelderde oorzaak kregen de plaatselijke bladen daarvan geen bericht. Daar de Directie er echter prijs opstelt ook de toen gepasseerde plaatsen te bezoeken, zijn die nu in haar tournee opgenomen. En zoo is het zeker, dat het Cir cus Bouglione thans op Woensdag 28 September te Sappemeer één enkele Voorstelling komt geven. Er is hier indertijd reeds gewezen op het buitengewone programma, dat het zijn bezoekers voorzet. Niet alleen de plaatse lijke bladen, maar ook de Hollandsche pers is vol lof. Zoo schreef de „Maasbode" o.a. dat het programma buitengewone at tractieve nummers biedt, waarvan voor al het „Variété" werk, zooals acrobaten en equilibristen sterk opvallen door hun exentrieke en gewaagde toeren. De „N.- Ooster" zegt van het optreden te Veen- dam o.a. het volgende in een critische bespreking: staan op een hoog peil de acro batische en equilibristische nummers. Met name kunnen genoemd worden de Chi- neezengroep. Wanneer er ooit menschen „zonder ruggegraat" geweest zijn, zijn het deze ras-acrobaten en de Romano's, die beheerscht en kalm, staaltjes parter- re-acrobatiek gaven om van te watertan den. Sensatie wekten ook de Algevols met hun lucht-acrobatiek in den nok van het circus; een zeer samengesteld nummer bestaande uit zes personen dat itruise- lings door de tent hun evoluties vertoon de. De anipodiste mej. Marcelys was eveneens de moeite waard; zij bleek niet „handig", maar als wij deze uitdrukking mogen gebruiken, „voetig" te zijn. De evoluties die zij met behulp van haar voeten uitvoerde, zal 'n „gewoon mensch" met de handen niet licht nadoen. De Daly's gaven geslaagde staaltjes van kunst en kracht; de 10 Timenons toon den zich ware meesters in het zetten van pyramide's, waarbij een hunner het zelfs bestond tien menschen te torsen. De clowns zijn over het algemeen goed te noemen, zoowel de Babuslo's als Za- vatta en Michel. Voor nadere bijzonderheden verwijzen wij naar de advertentie in dit nummer. VOETBAL Afdeeling V. Ie klasse. H. S. C. IHeerenveen I in het Sportpark te Sappemeer. J.l. Zondag is het competitierad weer in zijn vollen omvang beginnen te draai en en maken duizenden voetballiefheb bers zich thans des Zondags weer op om naar het bruine monster te kijken en om hun favorieten aan te moedigen. Na een rustperiode verlangt ieder weer naar den aanvang der competitie, de strijd om de kostbare punten, die telkens weer zooveel gemoederen bezig houdt. De zomermaanden, die voor de z.g.n. sup porters rust beteekenen, worden door de clubbesturen benut voor de training v. d. spelers en het treffen van voorbereidin gen voor het nieuwe seizoen, om alsdan toch zoo goed mogelijk voor den dag te komen. Een goed begin is 't halve werk en de eerste klap is een daalder waard. Ge dachtig aan deze spreuken is onze plaat selijks vereeniging „H. S. C." j.l. Zondag wel op bijzonder fraaie wijze van wal ge stoken. Be Quick, de kampioene van het vori ge seizoen in eigen huis met 2—0 ver slagen. Dit was meer dan de vurigste aanhanger had durven hopen. En de ze ge was vólkomen verdiend, dat zullen de supporters, die H.S.C. Zondag naar Gro ningen hebben vergezeld, kunnen be amen. De overwinning werd behaald door werkelijk goed en productief spel, doch bovenal door het heerlijke enthousiasme waarmede alle spelers van 't begin tot het einde hebben gestreden. Dit enthou siasme zullen de H. S. C.'ers ook morgen weer in hun spel moeten leggen nu Hee renveen in het Sportpark op bezoek komt. We weten nog van 't vorig seizoen dat Heerenveen een moeilijk te overwin nen tegenstander is, die ook in enthou siast werken hun sterkste wapen heeft. H. S. C. zal hun dan ook met hetzelfde wapen moeten bestrijden. Bovendien be vat de ploeg in de gebr. Lenstra, een paar technisch uitstekende spelers. Hee renveen is Zondag niet slecht begonnen. Tegen het zeer sterk geachte „Achilles" werd in Assen met 3—1 verloren, terwijl volgens de verslagen „Achilles" iets meer kreeg dan hun toekwam. We verwachten morgen een zeer span nende strijd, die door veel publiek zal worden bijgewoond. De wedstrijd begint om half drie en wordt geleid door den heer Wim Hofman. In verband met de te verwachten groote toeloop is er voorverkoop van kaarten Zondagmorgen van lOVz11 Va uur. Alsdan worden tevens seizoenkaar ten afgegeven. Men wordt beleefd ver zocht deze kaarten zooveel mogelijk des morgens af te halen. (Zie verder adver tentie in dit blad). De overige wedstrijden van morgen. Be Quick heeft morgen opnieuw een thuiswedstrijd, thans tegen Achilles. Hoe wel Achilles lang niet onderschat mag worden, gelooven we toch, dat de wit- hemden in staat zijn deze wedstrijd te winnen. Ook G.V.A.V. moet op eigen ter rein kunnen winnen van Leeuwarden. Veendam krijgt Velocitas op bezoek. Dit kan een interessante ontmoeting worden, waarbij de thuisclub tenslotte wel de serkste zal blijken te zijn. In Leeuwarden wordt verder nog gespeeld Se wedstrijd F.V.C.—Sneek. De club van de Bock zal hier wel aan het langste eind trekken. 2e klasse A. In deze klasse zijn Frisia en Friesland nog zonder verliespunten. Beide clubs zullen morgen hun overwinningsreeks kunnen voortzetten, Frisia thuis tegen Alcides en Friesland uit tegen M.S.C.. Het Groningsche G.R.C. trekt naar Steenwij k en zal beide puntjes wel mee naar huis nemen. Van de wedstrijden Black Boys— L.S.C. en Rood Geel—de Kooi valt weinig te zeggen. 2e klasse B. F.V.V. speelt op eigen veld tegen Bato. Zooals men zich zal herinneren, is F.V.V. in eigen omgeving steeds een zeer lastig te overwinnen tegenstander geweest. Me nig kampioenscandidaat is dan ook al in Foxhol gestruikeld. Het zou ons daarom al zeer verwonderen, als F.V.V. morgen niet met de overwinning ging strijken. Hoogezand komt voor een zware opga ve te staan. De club van Nijboer gaat n.l. naar Winschoten, om daar de strijd aan te binden tegen W.V.V. De Winschotena ren moeten over een zeer goed elftal be schikken, hetgeen ook wel blijkt uit de 9—0 overwinning van vorige Zondag op Muntendam. Ongetwijfeld zal de strijd tusschen W.V.V. en Hoogezanq hevig zijn Aan een voorspelling wagen we ons maar niet. Noordster zal thuis wel gaan winnen van Muntendam, terwijl in de wedstrijden WoltersumEmmen en Helpman—B.R.C. de bezoekende clubs de meeste kans op beide punten hebben. 3e klasse C. Zuidbroek, die nog geen enkel verlies- punt heeft, ontvangt bezoek van Thos. De thuisclub heeft hier de beste kans. evenals in de wedstrijd Noordpool—Hun- singo. Ook in de overige wedstrijden in deze klasse, n.l. Scheemda—Appingedam, Nieuwe Schans—Wildervank, Warffum— Ten Post en Bellingwolde—Heiligerlee, houden we het op de thuisclubs. Afdeeling I. Te Amsterdam wordt gespeeld de der by D.W.S.—Blauw Wit. De club van Cal- denhove zal hier wel beslag leggen op beide punten. C.V.V. zal het thuis zeker niet kunnen bolwerken tegen Stormvo gels. Verder worden hier nog gespeeld de wedstrijden Xerxes—K.F.C., H. B. S.— Sparta en Hermes D.V.SA.D.O. Genoem de clubs ontloopen elkaar niet veel in kracht, zoodat men mag verwachten, dat de uitslagen hier niet ver van een gelijk spel afliggen. Afdeeling II. Zoowel Feyenoord als Ajax hebben uit wedstrijden te spelen, resp. tegen 'tGooi en D.F.C. De bezoekende clubs zullen hier wel winnen. Haarlem zal op eigen terrein kunnen winnen van D.H.C., maar dan moet beter gespeeld worden dan Zondag j.l. tegen Feyenoord. D.O.S. heeft uit spelend een kansje op één of beide pun ten tegen R.F.C., terwijl tenslotte V.S.V. het Haagsche V.U.C. wel met een neder laag naar huis zal sturen. Afdeeling III. Enschede zal thuis alle mogelijke moei te hebben met A.G.O.V.V., evenals Hen gelo met N.E.C. De overige wedstrijden, t.w. Heracles—Wageningen, Go Ahead— Tubantia en QuickZ.A.C.. kunnen alle door de thuisclubs worden gewonnen. Na tuurlijk zijn verrassingen niefl uitgesloten. Afdeeling IV. P.S.V., die hier de leiding heeft, zal waarschijnlijk niet veel moeite hebben met Willem II. Ook L.O.N.G.A. zal tegen Roermond wel op beide punten beslag leggen. Bleijerheide heeft op eigen veld een kansje tegen M.V.V. Hetzelfde kan gezegd worden van B.V.V., die N.A.C. op bezoek krijgt. Tenslotte zullen in de wed strijd N.O.A.D.Eindhoven de bezoekers wel zegevieren BIOSCOOP HOOGEZAND. La critique est aisée. Aan bovenaangehaalde woorden werd ik onwillekeurig herinnerd toen ik van een enkele zijde de opmerking hoorde dat de Nationale film VEERTIG JAREN die momenteel in de Hoogezandster Bios coop draait, nu juist niet zoo'n bijzonder interessant filmwerk was als de perscri- tieken wel willen doen gelooven. En daar deze m.i. onjuiste meening sommigen er van zou kunnen terughouden dit interes sante filmwerk te gaan zien. meen ik het niet zonder nut deze verkeerde voorstel ling hier tegen te spreken. Zeker, ik geef volmondig toe dat zij, die deze rol prent willen gaan zien met de gedachte iets sensationeels voor zich te zien afrol len, die verwachten voorgezet te krijgen een tot in alle details uitgewerkte uit beelding van al wat de veertig regeerings- jaren van onze Koningin ons brachten, zij zullen allicht teleurgesteld heengaan, want sensatie bevat, de film niet en een uiteenzetting ah bovenbedoeld zou een film vragen met speelduur van eeni- ge avonden. Ma&V ir iien men de film gaat zien, voor oogen houdende het doel, dat bij de samenstelling er van heeft voorgezeten en dat ik in m'n inleidend woord van Woensdag j.l. heb belicht, dan zal men moeten erkennen, dat deze rol prent er een is, die niet nalaten zal bij meer dan een beeld warme ontroering bij ons wakker te roepen en dat zij haar verworven plaats „ten volle heeft ver diend". Het zou van een onjuiste beoordeeling blijk geven, indien men bij de bespreking van „Veertig Jaren" dezelfde maatstaf voor de critiek zou willen aanleggen als bij iedere andere willekeurige speelfilm. De vervaardiger van deze rolprent zag zich geplaatst voor een precies omschre ven taak, voor een nauwkeurig begrensd onderwerp; de vrije schepping van den geest werd hier door zeer vele en zeer ulteenloopende factoren geremd: iedere artistieke vlucht was hier reeds bij voor baat onmogelijk gemiaakt. En dat zü er desondanks in geslaagd zijn een film te vervaardigen, die aan de te stellen eischen voldoet, een film met „vaart", met snelle afwisselende beelden, met fil misch raak getroffen momenten, met een wel is waar eenvoudig, maar toch boeiend verhaal, dat is een verheugend en te waardeeren feit. De regisseur Gréville heeft het geval vlot en luchtig in elkaar gezet, terwijl hij hier en daar wonderwel den gevoeligen toon weet te treffen: een climax in het familie verhaal zit ver werkt in de geschiedenis van 1898 tot 1938. Hoogtepunten zijn ook die. waar de film overgaat tot het symbolisch weerge ven van gebeurtenissen en situaties; zoo als daar zijn het doffe gerommel der om floerste trommen bij de dood van Konin gin Emma, het ineenstortende kaarten huis bij de aanvang van de oorlog in 1914 en de inktpot, die omvervalt over Europa's landkaart. Wat deze film voor ouderen zoo aan trekkelijk maakt is het feit, dat men de gebeurtenissen, waarvan men zelf getui ge geweest is, nog eens weer ziet en weer beleeft; het bericht van de geboorte van Prinses Juliana, de Wereldoorlog en zijn gevolgen voor ons land, de droeve stoet der Belgische vluchtelingen, de distribu tie-maatregelen, de ordening op sociaal gebied, o.a. woningbouw, arbeidsovereen komsten, de ontwikkeling van het lucht verkeer. En voor de Jongeren? De schitterende en ontroerende slotapotheose wanneer de hoofdpersoon Cees Laseur in een tafelperoratie er op wijst hoe ons Neder land het land van de oude vrijheids ge dachte is en dat het aan de Jeugd is dat goede, dat kleine Nederland te be houden. Alles bij elkaar genomen is „Veertig Jaren" een Nederlandsche film, die, af gezien van „fouten en tekortkomingen, die gemakkelijk kunnen aangewezen worden", zegt Jhr. Van Lidth de Jeude, niet alleen aan haar doel beantwoordt, maar die tevens zeer wel in staat is de belangstelling voor onze Nederlandsche filmindustrie te doen ontwaken. BORNEO. De boven besproken film, waaraan nog heel wat woorden zouden zijn te wijden, is oorzaak dat de „Borneo" film met een korte bespreking genoegen moet nemen. Niet dat deze film, die zuiver weten schappelijk is, geen gunstige aanbeveling verdient! Integendeel, in een zeer onder houdende en leerzame beeldenreeks zien wij Borneo's landschap, fauna en flora aan ons oog voorbijtrekken; duidelijk en scherp, met vermijding van een droge opsomming, zijn de beelden, die het ge heel maken tot een hoogst interessante rolprent, die ontzag inboezemt voor het taaie 'volhoudingsvermogen, de durf en de moed waarmee het echtpaar Johnson dez film heeft vervaardigd. L. Een 8-tal Burgemeesters uit Duitschland te Slochteren Door een 8-tal Burgemeesters uit Nas sau, die op excursie doo rons land wa ren, werd een bezoek gebracht aan de Frayelemaborg te Slochteren, waar zij werden ontvangen door den Burgemees ter. Na het dejeuné werd de bibliotheek betreffende ons Koningshuis bezichtigd, waarna een korte wandeling werd ge maakt. Van hier vertrokken ze naar Leeuwarden, waar zij voor het gebruiken van de thee door den heer Commissaris der Koningin waren uitgenoodigd. Op hoogen prijs stelden zij de vriendelijke wijze waarop ze door H. M. de Koningin ten paleize waren ontvangen, ter over reiking van het geschenk bestaande uit een doos van bruin Nassausch marmer versierd met het wapen van de Prins en van Oranje en het wapen van het Ko ninkrijk der Nederlanden. Aan den Bur gemeester werd een mooie kaart aange boden, waarop de verschillende residen ties in het Nassausche land voorkomen, terwijl de Burgemeesters hun handtee- kening zetten bij de afbeelding van hun woonplaats. DE HANYTO II te ZUIDLAREN. Op initiatief van de Zuidlaarder Han- delsvereen. werd in 't hotel „Huize En- tinge" een vergadering gehouden voor het organiseeren van een landbouw- han dels- en nijverheidstentoonstelling de Hanyto II van 29 Aug. tot 2 Sept 1939. Een groot aantal personen had aan den oproep gehoor gegeven en algemeen stemde men met het doel in. De burge meester van Zuidlaren, Jhr. Mr. M. P. M. v. Karnebeek zegde namens het volledig aanwezig zijnde college van B. en W. zijn volle medewerking toe en verklaarde gaarne het eere-voorzitterschap van het voorloopig bestuur te willen aanvaarden. Behalve het bestuur der Z.H.V. namen hierin zitting de heeren G. Sijtsema. G. Eggens, J. Witteveen, E. v. Bon (voorl.), P. Mekkes en E. Ensing. Aanwezig waren vertegenwoordigers van de volgende ver.: Patroonsbond in de bouwvakken „Erica", Kunst en Strijd. Kerkkoor, Slagers vereen.. Bakkersvereen., Bond v. Smedenpatr., Harddraverijver.. N.N.C., landbouwver. Zuidlaren en id. Zuidlaarderveen., Ver. v. Oud-1.1., Imkers ver., Floralia-ver., Landb. en M.pij, Jeugdclub id., Ambachtsonderwijs en het Nut. Postüuivenvereeniging „De Zwaluw", Muntendam. Zondag hield bovengenoemde vereeni ging een wedvlucht vanaf Roermond. Eerste duif om 11.3.4. De duiven kwa men als volgt bihnen: H. Veendorp 1 2 9 12 17 18 31 62; J. Tonkens 3 4 6 15 41 42 43; A. Oldenbur- ger 5 7 24 26 52; H. Meijer 8 10 11 33 38: H. Ridderbos 13 36 58; D. Bosscher 14 35 59; T. Prins 16 48 49 50; J. Johannes 19 20 30 32 54; D. Bijlholt 21 27 28 46 S5 57; J. Doddema 22 34 37 39 47; Gebr. Schip huis 23; N. Jager 25 29; G. Steinfelder 40 45 60 61; M. Jager 44; H. Hoving 51; G. de Boer 53 56. Een nog onbekende Kamerplant. Deze prachtige kamerplant Sanseviera Zeylanica komt de laatste jaren in de mode en wordt nu meer dan vroeger ge ïmporteerd. Ze is inheemsch in Java. Mexico en Ceylon, Voor een liefhebber is het moeilijk zoo'n plant in 't leven te houden. Daarom wil ik in dit artikeltje eens behandelen welke zorgen we aan zoo'n plant moeten besteden. De Sanseviera heeft dikke bladeren en lijkt iets op een Aloë. De bladeren zijn smal, recht opstaande en vormen een ro- set. Ieder die de plant ziet zal zeggen, dat dit een sterke plant is en dit is inder daad ook zoo. Eén bezwaar is echter, dat de wortels rotten. Het komt wel voor, dat de plant zoo maar uit de pot ligt en dan blijkt, dat de wortels verrot zijn. Toch hoeft dit niet gebeuren, als men aan het volgende denkt: Wij moeten in den win ter zeer weinig water geven. Ze mag toch ook niet droog staan; iets vochtig hou den in den winter is echter voldoende. Zij houdt van een vochtige warmte. In haar vaderland is deze ook; dit moeten we nabootsen. Centrale verwarming geeft een droge lucht. Hangt u daarom aan de centrale verwarming een bakje met wa ter, zoodat dit kan verdampen. Hoe meer het naar het voorjaar gaat, des te meer water geeft men. De plant houdt van een lichte standplaats, maar staat toch niet graag in de volle zon. Ze mag wel nu en dan zon hebben, maar niet den geheelen dag. DeSanseviera is een sierbladplant. Bloemen zullen wij niet gauw aan haar ontdekken. Als zij bloeit, wanneer zij eenige jaren oud is, geeft zij kleine wit te bloemetjes. Moet de plant verpot worden? Dit doen wij dan in de maanden April of Mei. Ze moet een goede bloemisteniaarde hebben. Bladaarde vermengd met zodengrond en wat oude verteerde koemest. Bij het planten drukken wij de wortels goed vast aan. Deze zijn dik en vleezig. Bij het verplanten kunnen wij de overtollige wortelstekken verwijderen. De plant maakt veel wortelstekken en wij hebben hierin een prachtige manier van ver meerdering. Er komen jonge scheuten aan de wortels. Deze snijdt men met een flink stuk van de wortel af en zet dit in een kleine pot. Wij hebben groene en bontbladerige Sanseviera's. De groene bladeren hebben gele strepen aan de kant. Het is eigenaardig, dat we van wortel stekken steeds dezelfde terug krijgen, maar niet van bladstekken. Als we n.l. de bladeren van de bonte in schijven snij den bijv. van 5 cM. en daarvan plantjes kweeken, krijgen wij de groene terug. Wie dus een bonte heeft, kan ook een groene kweeken. Als u stekken wil, zet deze dan in vochtige turfmolm; de temperatuur moet warm zijn en de omgeving vochtig. Wie een plant bij een bloemist koopt, moet oppassen, dat de uiteinden der bla deren niet beschadigd zijn, dit komt nog al eens voor. Door deze beschadiging kan het blad niet verder groeien. A. v. d. L. het overvloedige, desinfecteerende schuim reinigt niet alleen Uw tanden, maar óók Uw geheele mond. Ivorol (Nieuw recept). Tube 60-40 en 25 ct. XV. De tocht van een drietal Kolhamsters. De schrijver bestudeert de kaart van de omgeving waar zij zich bevinden. Tijdens het schuilen voor de regen in de kleine gelagkamer van de boerenher berg was ik in gesprek geraakt met een jongeman die hier in de buurt woonde en eveneens door het onweer overrompeld was. Toen hij van mij hoorde dat ik nog geen onderdak voor de komende nacht had, bood hij mij aan met hem mee te gaan naar zijn zwager, die plm. 12 kilo meter van hier in een boerderij woonde. Nu is twaalf kilometer fietsen in de regen nog geen peulschilletje maar volgens zijn zeggen ging het steeds bergaf en zou dus die afstand binnen een half uur te rijden zijn. Overigens wist ook geen betere op lossing en besloot ik het aanbod aan te nemen, temeer ook omdat ik dan meteen in de gelegenheid was, nader met het le ven der Luxemburgsche boer kennis te maken. Tegen de avond toen de regen wat in mindere mate neerviel, stapte ik op de fiets, terwijl mijn inmiddels ver worven vriend, die niet over zoo'n ver voermiddel beschikte, in de bus stapte en vooruit reed. Na een stijging van een paar honderd meter, begon de weg lang zaam te dalen, langs de randen der heu vels, die de Süre in een nauw dal inslui ten, waardoor ik steeds het gezicht op deze rivier had, die nu eens dichtbij dan weer heel in de diepte onder mij stroom de. De weg was zeer eenzaam, huizen stonden er niet en ook was er geen ver keer. Onder en boven mij en op de heu vels aan de overkant van het dal, was alles bosch. De telkens weer langs de he mel schietende bliksemstralen zetten al les in een fantastische gloed en kreeg ik het gevoel in een soort sprookjestuin te rijden. Evenals in sprookjes vaak verteld wordt en het geval is reed mijn fiets ook vanzelf waardoor dat gevoel nog ver sterkt werd. Af en toe als de helling wat minder sterk was moest ik een weinig bij- trappen om voldoende snelheid te hou den, doch ook kwam het voor dat ik moest afremmen om de al te nauwe bochten in de slingerweg door te komen. Onderwijl begon het weer hard te rege nen, doch hoewel ik al spoedig het water door mijn overjas voelde dringen leed mijn stemming er niet onder en genoot ik steeds weer van het prachtige schouw spel dat de natuur hier bood. Toen ik volgens mijn berekening reeds dicht bij het reisdoel moest zijn werd ik aangehouden door een drietal tippelaars, een vader met twee dochters. Het bleken Franschen te zijn die hetzelfde dorp als ik tot reisdoel hadden, maar juist in te genover gestelde richting liepen. Ze wa ren 't goede spoor bijster geworden en vroegen mij welke richting ze moesten nemen. Het water droop hun ook reeds uit de kleeren en ze waren zeer verlan gend onderdak te vinden. Nu was ik een paar kilometer terug wel een kruispunt gepasseerd maar door de te groote snel heid had ik geen acht op de richtingwij zer geslagen, waardoor ik. door hun twij fel aangetast, eveneens begon te twijfe len of ik de juiste weg wel had. 'n Schuil plaats was daar niet, dat stond vast en daarota besloten we maar in mijn rich ting door te gaan, ik natuurlijk ook loo- pende, want het is nog altijd beter met z'n vieren verdwaald te zijn dan geheel alleen Na een wandeling van een paar kilometers zagen we een wegwijzer die bewees dat mijn richting de luiste was en het doel bijna bereikt was. Hier stap te ik weer op en kwam drijfnat bij het kleine dorpsstationnetje aan, waar mijn toekomstige gastheer vol ongeduld al op mij stond te wachten. Op de plaats van bestemming waren we echter nog niet, want de zwager woonde boven op de heu veltop en om daar te komen moesten we een smal bergpaadje volgen, een karwei dat mede door het slechte weer niet hee- lemaal zonder gevaar was. Volgden we daarentegen de verkeersweg dan hadden wij nog een klein uurtje te loopen, geen van beide mogelijkheden lokte ons erg aan. Mijn vriend wist echter raad, hij ging het dorpje in en slaagde er in een auto te charteren die ons naar boven zou brengen. Nadat ik mijn fiets en ba gage in het station in bewaring gegeven had stapten we in en begon de klim langs de slecht onderhouden zig-zag loopende binnenweg, waar de Ford meermalen moeite had op de tweede versnelling vooruit te komen. De groote kuilen in de weg stonden vol water en telkens spoot de modder tegen de ruiten omhoog, het toch al slechte uitzicht daarmee nog meer belemmerend. Met een groote vilt- hoed diep over het hoofd getrokken zat de chauffeur onbewegelijk, zonder een woord te spreken of ook maar even op zij te zien, achter het stuur en boezem de door zijn groote kalmte, vertrouwen in. Zonder ongelukken kwamen we dan ook veilig boven aan in een dorpje dat bestond uit een aantal boerderijen, wat particuliere woningen en een klein kerk je. Vóór we de groote poort van de boe renhofstede binnenliepen werd mij nog op het hart gedrukt dat ik mij straks toch vooral thuis gevoelen moest. En dat kon ik mij er ook, want de ontvangst was allerhartelijkst. Terwijl ik mijn kleeren bij het groote fornuis in de keuken wat droogde, zorgde de gastvrouw in de aan grenzende kamer, voor het avondmaal, dat ik daarna de noodige eer aandeed. Het was inmiddels reeds laat geworden waarom de gastheer voorstelde er maar eerst een nachtje over te gaan slapen. Ik kreeg een mooie slaapkamer met een prachtig zacht bed, zoo zelfs dat het me eigenlijk speet te moeten gaan slapen. De volgende morgen werd ik reeds vroeg gewekt door de klokketonen van het kerkje, dat een weinig lager voor mijn slaapkamerraam stond. Vanuit dit raam had ik een prachtig gezicht over het dal en de heuvelrij aan de overkant. De on derste gedeelten van deze heuvels zijn nog bedekt met bosch maar de toppen zijn in beslag genomen door de land bouw. Er werd hoofdzakelijk koren ver bouwd en door de gele kleur der velden leek het alsof men de heuvels enorme stroohoeden opgezet had. De opkomende zon zette reeds de toppen in een gouden gloed maar in het dal hingen nog de dichte nevels van de regen en het zou nog wel eenige tijd duren voordat die door de warme zonnestralen verdreven zouden worden. Vanuit de boerderij drong gerammel van emmers tot mij door, het was melkenstijd geworden en ik begaf me naar beneden om daarbij aan wezig te zijn. Toen ik de stallen en het verdere gedeelte van de boerderij bezich tigd had waren de boer en zijn knecht met het ochtendwerk gereed en begaven wij ons naar binnen om 't ontbijt te nut tigen. Dit ontbijt bestond uit eigen ge bakken brood, met worst, vleesch, kaas. jam en eieren, naar smaak en eetlust. De brooden hadden een respektabele om vang, bij niet al te groote honger heeft men aan een sneetje wel al genoeg. De maatschappelijke welstand van deze boer leek mij uitstekend te zijn en volgens zijn zeggen hadden alle Luxemburgsche boeren een goed bestaan. Zeer zeker een nieuw geluid in deze tijd. waar dé één het nog slechter meent te hebben dan de andere. Na een hartelijk afscheid van de ze gastvrije menschen, vertrokken wij, d. w.z. mijn nieuwe vriend en ik en liepen naar beneden, waar ik mijn fiets en ba gage in ontvangst nam en weer alleen verder trok. Voor ik afreisde moest ik echter beloven, dat, mocht ik ooit eens weer in deze buurt komen, ik vooral bij hen moest aankomen. (Wordt vervolgd). A. BOS.

Kranten- en periodiekenviewer van het Historisch Archief Midden-Groningen


Nieuws- en Advertentieblad, Sappemeer nl | 1938 | | pagina 1