voor Landbouw, Handel en Nijverheid
Verschijnt Woensdags en Zaterdags
JKadehuió
HET RAADSEL"
52e jaargang No. 73.
Woensdag 11 September 1940.
Oplaag 5500 exemplaren.
Firma J. G. DIJKHUIS, Sappemeer
Nieuwe bepalingen voor het
Verzekeringsbedrijf.
Nieuwe verordeningen
uitgevaardigd
Vliegers oplaten verboden.
HOEDEN en PETTEN
a
Nieuws- en Advertentieblad
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 60 cent. Franco
per post 75 cent (bij vooruitbetaling)
ADVERTENTIËN Voor het nummer
van WOENSDAG moeten Dinsdags
avonds en die voor het ZATERDAG
NUMMER Vrijdagsavonds uiterlijk 6
uur op ons Bureau ingeleverd zijn.
UITGAVE
(P. SEGGERS)
PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van
—5 regels 50 cent, elke regel meer
10 cent. Rubriek Vraag en aan
bod: Van 1—5 regels 40 ct. Voor in
gezonden mededeelingen en adverten-
tiën tusschen de tekst vrage men in
lichtingen en tarieven aan ons Bureau
Telefoon 214. Postrekening 171219.
De commissie voor het verzekerings
bedrijf heeft zich in enkele circulaires
tot de diverse belanghebbenden bij het
verzekeringsbedrijf gericht. Aan den in
houd ontleenen wij het volgende:
Ingevolge par. 9 tweede alinea van de
verordening van den Rijkscommissaris
voor het bezette Nederlandsche gebied
over de behandeling van het vijandelijk
vermogen van 24 Juni 1940, wordt aan de
gevolmachtigde agenten vertegenwoordi
gers van vijandelijke verzekerings-maat-
schappijen algemeen machtiging ver
leend om:
le. De loopende verzekeringscontrac
ten op te zeggen;
2e. Opzeggingen van verzekerden te
accepteeren;
3e. In een voortijdige beëindiging van
loopende verzekeringscontracten toe te
stemmen
4e. Bij de onder 3e. genoemde voortij
dige beëindiging een evenredig gedeelte
van de premie terug te betalen.
De commissie deelt nog ter toelichting
mede, dat de boven geciteerde beschik
king uitsluitend de V.V.V. betreft.
Verder deelt de commissie nog, naar
aanleiding van de vraag, of de betaling
van premie en schade van hier te lande
door ingezetenen in vreemde valuta af
gesloten verzekeringen in die valuta mo
gelijk is, het volgende mede:
Voor deze betaling in vreemde valuta
is een vergunning van het deviezenin-
stituut noodig.
Het is aan de commissie gebleken, dat
het deviezeninstituut zoodanig vergun
ning niet afgeeft. De commissie ziet der
halve geen andere oplossing dan dat
partijen in onderling overleg de in
vreemde valuta verschuldigde bedragen,
omrekenen tegen den officieelen koers.
Tenslotte hebben de Duitsche autori
teiten met de commissie voor het verze
keringsbedrijf de vraag besproken, welk
aandeel de direct teekenende Duitsche
maatschappijen zouden verkrijgen in de
vroegere Engelsche en Fransche teeke-
ning.
De commissie deelt de navolgende re
gels mede:
1. Van alle over te sluiten posten
moet op zijn minst 50 procent van het
vroeger bij Engelsche en/of Fransche as
suradeuren gedekte bedrag bij Duitsche
maatschappijen worden overgesloten.
(Bepalingen op de sluitnota: „Alleen
Hollandsche dekking" e.d. zullen derhal
ve achterwege moeten blijven).
2. Posten met een totaal som van min
der dan f 200.000.worden van den
sub. 1 genoemden regel vrijgesteld.
De commissie doet een dringend be
roep, niet alleen op de makelaars, doch
op alle betrokkenen, om zich vrijwillig
aan de hierboven gestelde regels te hou
den en alles na te laten wat de naleving
daarvan in gevaar zou brengen.
Legitimatieplicht voor alle inwoners.
Op bevel van den commissaris-gene
raal voor de openbare veiligheid, den
hoogeren S.S.- en Politieleider, zijn vier
verordeningen uitgevaardigd, die in het
laatste verordeningsblad voor het bezet
te Nederlandsche gebied gepubliceerd
zijn en die belangrijke en ten deele in
grijpende voorschriften inhouden.
Alle inwoners hebben den plicht deze
voorschriften consciëntieus in acht te
nemen ter vermijding van gevoelige
straffen en strenge dwangmaatregelen.
In de eerste plaats is door de secre
tarissen-generaal van de departemen
ten van binnenlandsche zaken en van
justitie voor alle Nederlandsche staats
burgers boven 15 jaar die in Nederland
wonen of er verblijven, met ingang van
1 October 1940 een algemeene legitima
tieplicht ingevoerd. Dit verplicht iedere
Nederlander in het bezette Nederland
sche gebied, steeds een van een foto
voorzien officieel identiteitsbewijs (of
ficieel foto-legitimatiebewijs) bij zich te
hebben, dat hem in staat stelt zich te
allen tijde behoorlijk te legitimeeren.
Het bewijs moet worden afgegeven door
een Nederlandsche instantie. Het offici-
eele foto-legitimatiebewijs mag niet wor
den uitgegeven voor een langeren tijds
duur dan een jaar. Een uitzondering is
gemaakt voor het paspoort, dat naar
gelang van zijn geldigheidsduur voor
behoorlijke legitimatie kan worden ge
bruikt.
Het identiteitsbewijs moet behalve den
naam en de voornamen bevatten den
geboortedatum, de geboorteplaats, het
beroep, de gemeente van inwoning en
het adres, zoomede de handteekening
van den houder, voorts den datum van
uitgifte, het dienstzegel van de instan
tie, die het bewijs heeft uitgereikt, als
mede de handteekening van den be
voegden ambtenaar, die het bewijs heeft
Uitgereikt. Wie niet in het bezit is van
een zoodanig officieel bewijs, kan zich
één doen uitreiken door de bevoegde ge
meentelijke instantie op het raadhuis.
De plicht van de buitenlanders ensta-
tenloozen om te allen tijde een geldig
paspoort bij zich te dragen, wordt door
deze verordening niet ter zijde gezet.
Door een andere verordening van den
secretaris-generaal van het departement
van Justitie is uit een oogpunt van vei
ligheid van het luchtverkeer het oplaten
van vliegers van welke soort ook, in heel
Nederland tot nader order verboden en
is op overtreding van dit verbod straf
gesteld.
ALS DE EIEREN DUUR WORDEN.
Wij1 lezen in de „Landbouwcourant" het
volgende:
Men treft bij de overjarige hennen ner
gens veel exemplaren meer aan die niet leg
gen want deze worden om de bekende reden
zoo gauw mogelijk opgeruimd. Wat er nu
nog loopt, behoort tot het beste en zoolang
men ze nog kan aanhouden moet men ze
wel in eere houden, te meer nu de eierprijs
zoo goed is. Het is jammer dat men door de
algemeene beperking wel genoodzaakt is de
late legstcrs ook op te ruimen, want dit zou
den ook het volgend jaar nog uitstekende
legsters zijn. Sommigen meenen nog dat
hennen die de eerste legperiode onvoldoende
geproduceerd hebben het een tweede maal
beter zullen doen, maar dit gaat niet op.
Als regel blijven het slechte legsters. Maar
de kippen die lang aanhouden, ofschoon ze
ook reeds flink op tijd zijn begonnen, zullen
het in de 2 de legperiode weer heel goed
doen. Veel beter dan menige jonge hen die
op het oogenblik wat achteaan komt. Zij
die wat veel van deze exemplaren er bij
hebben mag dus worden aangeraden deze
van de hand te doen en in plaats daarvan
de goede overjarige dieren aan te houden.
Om deze voortaan aan den leg te houden
en de jonge aan het produceereg te krijgen
zal men moeten zorgen dat de dag niet kor
ter wordt en kunstverlichting moeten gaan
toepassen, waar men daarvoor tenminste de
mogelijkheid heeft. Hoe eerder men dus ook
zijn maatregelen tot verduistering neemt
hoe beter. De moeite en kosten van verlich
ten (en verduisteren) zullen ruimschoots
door de meerdere productie van dure eieren
vergoed worden.
FLORALIA TENTOONSTELLING
Café Staalstra, Harkstede.
De vereeniging „Floralia" organiseer
de voor Zaterdag en Zondag 'n tentoon
stelling van gekweekte planten, bou-
quetten, handwerken en teekeningen
van leerlingen der scholen te Harkstede,
Scharmer, Lageland en Woudbloem in de
groote tent bij het café Staalstra. Ter
opluistering hadden veel particulieren
uit bovengenoemde dorpen ook inzen
dingen op dit gebied gedaan. Ook van
de kleuterschool waren teekeningetjes
en vlechtwerk tentoongesteld, terwijl te
vens ter bezichtiging lagen aardappels,
boontjes en sier kale bassen, die de peu
ters in hun schooltuintje verbouwd had
den. De radiohandelaar Stedema te La-
geland exposeerde het nieuwiste op het
gebied der radio en de heer Rutgers,
kweeker te Eelderwolde, exposeerde o.m.
verschillende dahliasoorten.
Uit de, ingezonden planten bleek, dat
de kinderen de uitgedeelde stekjes met
groote toewijding hadden verzorgd. De
prijzen werden voor particulieren als
volgt toegekend:
Bladbegonia's: J. Stedema, Lageland,
mej. BareLs, F. Olthof, J. Tonnis, D.
Rpnsema, mej. Helder, H. Freije, J. Velt-
man, G. Rozema, J. K. Schutte, G. v. d.
Schuur, H. Schuur en J. Roelfsema.
.Knolbegonia's: G. Woltjer, J. Freije, H.
Freije, mej. Woldring. J. Bieleveld, J.
Scholtens, J. P. Fluks, A. Eggens, G. v.
Buizen en P. Lubbers.
Engelsche Fuchsia; K. Koopman, L.
v. d. Veen, H. Thoma, R. Hamminga, J.
Friso, M. Bloemendaal, G. v. d. Schuur,
J. Freije, mej. Woldring, E. Zandstra, H.
Wit en J. K. Schutte.
Ster v. Bethlehem: G. v. Buizen, D.
Hamminga, J. v. Calker en W. Leugs.
Bouquetten: mej. Bakker, H. Fluks, G.
Freije, Z. Aalfs, Janke wéender, Jantje
Lubbers, Johan Fr-_M m. Freije, H.
J. Freije, Willem Ltags, H. Freije, M.
Freije, H. Wit, B. Rozema, G. Weender
en D. Thoma.
Om plm. 2 uur werden de schoolkin
deren in de groote tent toegelaten ter
bezichtiging van de tentoonstelling. Ver
volgens konden zij zich naar hartelust
in den speeltuin van den heer Staalstra
vermaken waar zij rijkelijk getracteerd
werden. Met aandacht werd gekeken en
geluisterd naar een goochelaar.
Vermelding verdient, dat de tentoon
stelling den eersten dag zeer druk be
zocht werd. In de tooneelzaal van Staal
stra werd het feest voortgezet en het
gezelschap Ate de Vries speelde vooreen
volle zaal en wist de stemming er wel
in te houden.
De verloting van „Floralia" had tot
resultaat, dat de hoofdprijs een fiets,
viel op no. 215, een tinnen koffiepot op
no. 743. Verdere prijzen vielen op de
nummers
107 111 120 134 135 142 148 150 151 153
163 200 211 215 216 229 230 264 275 318
321 348 349 386 400 410 423 434 439 441 451
462 472 474 486 504 528 551 583 590 618
641 642 649 658 660 663 667 678 684 692
697 701 716 719 723 737 743 758 765 769
772 773 776
RECHTSZAKEN.
KANTONGERECHT GRONINGEN.
De Kantonrechter veroordeelde o.m.
wegens overtreding van:
De Bouwverordening voor de gem.
Slochteren: E. H., landbouwer te Helium
en M. C. v. d. V., landbouwer te Schild-
wolde, beiden tot f 15.iboete, subs. 10 d.
h.; A. A., wed. van E. J. te Helium en
J. S., schilder te Siddeburen, beiden tot
f 10.— boete, subs,. 10 d. h.; A. V., win
kelier te Schildwolde, R. S„ kapper te
Slochteren, H. B„ hulpbode bij de pos
terijen te Kolham en J. M., winkelier te
Siddeburen, allen tot f 5.boete, subs.
5 d. h.
De IJkwet: P. S. W., venter te Noord
broek tot f 6.boete, subs. 6 d. h.
GEMENGD NIEUWS.
Duizenden kaarten uit distributiekantoor
gestolen.
Liet dief zich opsluiten?
Eenige duizenden distributiekaarten wa
ren de buit, dien een brutale dief Zondag
nacht uit het distributiekantoor Noord aan
den Laanweg in Amsterdam, wist weg te
sleepen. Het gebouw van dezen dienst over
het IJ grenst van voren aan den Laanweg.
Aan den achterkant bevindt zich een speel
tuin, welke tot den Buiksloterweg loopt.
Zondagmorgen, aldus de „Tel.", ontdekte
een bestuurslid van deze speeltuinvereeni-
ging de inbraak. De man kwam op het ter
rein, waar hij de deur van het distributie
kantoor aan den speeltuinkant zag open
staan. Hij begreep terstond, dat hier iets
niet in orde was en begaf zich onmiddellijk
naar het politiebureau Adelaarsweg, om de
politie van zijn ontdekking in kennis te stel
len.
Het onderzoek wees uit, dat inderdaad
een onbevoegd element zich in de verschil
lende lokalen had opgehouden en een groo-
ten buit had meegenomen. Kaarten voor
brood, boter, vet, petroleum, textiel, kaarten
van alle gedistribueerde artikelen heeft de
dief in grooten getale gestolen.
Bij de controle kwam vast te staan, dat
het totaal eenige duizenden overschreed.
Uit het verdere onderzoek, dat de politie
onder leiding van commissaris M. O. F. van
Heul en inspecteur Sonneveldt, instelde, trok
men de conclusie, dat de dader zich Zater
dag vermoedelijk heeft laten insluiten, want
er waren geen teekenen van inbraak te vin
den. Nadat de dief in het duister zijn werk
had beëindigd, heeft hij de deur aan de
achterzijde geopend. Daarna is hij door den
speeltuin en over den Buiksloterweg onge
merkt verdwenen. Met groote kracht werkt
de politie aan de oplossing van dezen dief
stal.
IJselijk drama in den donkeren nacht.
Een vreemde moordpartij.
De kerkklok had juist met één doffen
galm het einde van het spookuur verkon
digd, toen uit een der woningen aan de
Pasteurstraat in Den Haag een rouwe
kreet klonk, zoo vertelt de Haagsche
„Nieuwsbron". De heer en mevrouw des
huizes van een der benedenwoningen, wak
ker geschrikt uit hun eersten slaap, luister
den ontzet naar 't gedempte gestommel op
de eerste verdieping. Nu eens hoorde men
het opgewonden gekijf van stemmen, dan
weer vernam men onmiskenbaar het geklet
ter en gekraak van sneuvelend huisraad.
Ze hebben weer ruzie, sprak mijnheer
somber, doelend op de bovenburen.
Als ze mekaar maar niets aandoenv
huiverde mevrouw.
GROTE COLLECTIE
VRIJ VAN PUNTEN.
Plotseling klonk boven een daverende
slag, gevolgd door een gil, toen werd het
stil.
Beneden in de verduisterde slaapkamer
luisterde het echtpaar met ingehouden
adem.
Zij meenden een vaag gerucht waar te ne
men, doch dat kon ook verbeelding zijn.
Op het hoofdkussen vlak naast mevrouw,
tikte iets, zacht en bescheiden, toen spatte
een lauwe droppel op haar voorhoofd uiteen.
Met een bevende hand streek mevrouw
over haar voorhoofd, waar een tweede lauwe
kleverige druppel uiteen was gespat. Zij
voelde zich verstijven. Bliksemsnel schoot 't
door haar hoofd, de twist, het geluid van
een worsteling, de zware slag, de snerpende
gil en toen de stilte, een stilte des doods.
Met een krampachtige rug zat zij over
eind in bed en porde haar echtgenoot, die
al weer bijna sliep. Vooruit, sta op, waar
schuw de politie, hij heeft haar vermoord!
Het bloed lekt door den vloer en valt op
mijn hoofd.
In het donker stommelde mijnheer de
slaapkamer uit naar de gang. De voordeur
sloeg dicht. Mevrouw bleef alleen achter in
het donker. Traag tikten de droppels van
het plafond omlaag.
Hier is het, sprak mijnheer met hee-
sche stem tot de agenten en wees op de ge
sloten voordeur van het bovenhuis. Een
der politiemannen belde aan. Men wachtte
eenige oogenblikken en belde toen voor de
tweede maal. De deur werd geopend door
een man met verwilderden blik.
Het is niets, zei hij schor, ik zal de
schade wel vergoeden.
Maar reeds waren de agenten de trap
op gerend en wierpen de deur van de zitka
mer open. In de kamer was een ware ra
vage aangericht, omvergeworpen meubelen,
scherven van een servies en daar bij den
schoorsteen midden in een plaswater
lagen drie goudvischjes, die juist den laat-
stcn adem uitbliezen, te midden van de
scherven van het verbrijzelde aquarium.
Beneden in de thans verlichte slaapkamer
keek mevrouw met verbaasde oogen naar
de steeds grooter wordende vochtplek op de
zoldering, van waar monotoon de vies-drab
bige waterdruppels omlaag tikten.
Gestolen geld verbrast.
De recherche te Hengelo heeft te Weer-
selo aangehouden een zekeren J. S. uit En
schede, die op 19 Augustus j.l. een inbraak
had gepleegd in het tuinhuisje van de fa
milie B. aan den Haaksbergerweg te Hen
gelo. De dief had zich meester gemaakt van,
een geldkistje, waarin ongeveer f 250.ge
borgen was, alsmede van eenige waardepa
pieren. Ook een hoeveelheid! lijfgoedeffen
werd vermist. Op aanwijzing van den aan
gehoudene werd het geldkistje in de nabij
heid van Naarden in een sloot gevonden."
Het geld had S. in drie dagen tijds in Am
sterdam weten te verbrassen. De waarde
papieren, waaronder een spaarbankboekje,
worden nog vermist. Een deel van de lijf
goederen kon in Amsterdam achterhaald
worden. De verdachte is naar Almelo over-,
gebracht en daar ter beschikking van den
officier van Justitie gesteld.
FEUILLETON.
12)
(Nadruk verboden).
Nadat het verloofde paar vertrokken
was, sloot Lena zich in haar kamer op,
terwijl haar vader van zijn vermoeid
nietsdoen door een middagdutje ging
uitrusten.
Eerst op het theeuur keerde het paar
terug en Jürgen bleef teaën.
Lena had intusschen overlegd hoe zij
haar vader en Lydia zou meedeelen dat
zij vennoote in de fabriek van Gunter
Heinersdorf geworden was. Zij wist, dat
dit met eenige hatelijkheden zou ge
paard gaan, maar zij was niet de vrouw
om moeilijkheden uit den weg te gaan.
Toen Jürgen afscheid had genomen en
de zusters met haar vader een paar ca
talogi doorbladerden, merkte Lena vast
beraden op:
„Ik heb vandaag een bespreking ge
had met mijnheer Heinersdorf."
Lydia en haar vader keken haar met
groote oogen aan. Lydia lachte een wei
nig nerveus en sarcastisch.
„Een bespreking? Wat had die te be
duiden?"
Lena- raapte al haar moed te zamen.
Zij richtte zich tot haar vader.
„U weet, vader, dat ik reeds lang
voornemens was een deel van mijn ver
mogen in een handelsonderneming te
steken. Daartoe bood zich nu een goede
gelegenheid aan. Mijnheer Heinersdorf is
door dien brand genoodzaakt vreemd
kapitaal in zijn fabriek te steken, om
zijn bestellingen niet te vertragen en
zijn arbeiders niet broodeloos te maken.
Ik heb een. onderhoud gehad met mijn
heer Heinersdorf en zijn procuratiehou
der, en word als stille vennoote met een
kapitaal van 300.000 Mark in de firma
opgenomen."
Lydia staarde haar zuster met spot
tende oogen aan. Haar vader viel ech
ter uit:
„Ben je nu gek geworden? In zulk een
wankelende zaak steek je toch geen
geld! Waarom heb je dat niet eerst met
mij besproken?" snauwde hij Lena toe
en sloeg met zijn vuist op de tafel.
Lena slaagde er in volkomen kalm te
blijven.
„U weet wel, vader, dat ik mijn geld
zaken geheel zelfstandig behandel, en
overigens heb ik alles met advocaat
Wallner besproken."
„Wel, wel, staat die je nader dan je
eigen vader! Aan wiens oordeel hecht
je meer!
„Ik wil u niet steeds met mijn aange
legenheden lastig vallen. U behoeft zich
nergens bezorgd over te maken, advo
caat Wallner voert de onderhandelingen
met alle bezadigdheid. Mijnheer Heiners
dorf geeft mij volledige waarborgen, en
verpandt mij op eigen verlangen zelfs
zijn geheele fabriek, tot hij het geld kan
terugbetalen."
„Wat waarschijnlijk nooit zal zijn! Je
moest vrouwen nooit geld in handen ge
ven!" riep haar vader, die woedend op
stond, zoodat zijn stoel omviel, de ka
mer verliet en de deur hard achter zich
dichtsloeg.
Lena leunde een oogenblik bleek en
met gesloten oogen achteruit. Toen keek
zij naar haar zuster, die haar steeds met
die spottende uitdrukking in haar oogen
begluurde.
„Dus ben je bij hem geweest?" vroeg
zij nieuwsgierig.
„Ja, ik ben bij hem geweest," ant
woordde Lena bedaard.
„Bij hem thuis?"
„Neen, in de fabriek.
„Mag hij dan alweer uitgaan?"
„Het was de eerste keer."
„Droeg hij nog verbanden?"
„Alleen de arm, dien hij gebroken
heeft
„En is zijn gezicht erg misvormd?"
„Gelukkig, heelemaal niet. Zijn oor is
genezen; de verschroeide haren zijn
aangegroeid, en alleen een smal littee-
ken van den slaap tot den hals is zicht
baar. Maar ook dat zal spoedig verdwij
nen."
Lydia had met glinsterende oogen ge
luisterd.
Nu sprak zij spottend:
„Je hebt je dus overtuigd, dat hij niet
misvormd was, voordat je je als zijn
vennoote aangeboden hebt?"
„Dat heeft er immers: niets mee te ma
ken. Ik zou hem toch mijn hulp aange
boden hebben, al was hij nog zoo mis
vormd. Misschien dan des te eerder!"
„O, hoe aandoenlijk! Dus vader be
hoeft zich niet op te winden; hij ver
gist zich, als hij denkt dat je niet Sluw
te werk bent gegaan. Je hebt prachtig
gehandeld! Je weet precies, dat je hem
door dankbaarheid aan je gebonden
hebt. Het zal niet lang duren, of hij zal
uit dankbaarheid aanzoek bij je doen, al
zal zijn liefde altijd mij toebehooren."
Lena werd doodsbleek en stond lang
zaam op. Zij naderde haar zuster met
fier opgerichten hoofde.
„Je moet anderen niet beoordeelen
naar jezelve, Lydia. Als je denkt dat ik
een man zou trouwen, die mij zijn hand
aanbiedt uit dankbaarheid, vergis je je."
„Maar je houdt van hem. Ik weet im
mers al lang, dat je hem bemint?"
Lena's oogen keken bijna zwart van
verontwaardiging. Zij richtte zich fier op
en haalde diep adem.
„Welnu, dat ontken ik niet. Ja, ik heb
hem lief, al van voordat hij jou leerde
kennen, en het heeft mij groot verdriet
gedaan dat hij zijn hart schonk aan jou.
Maar ik heb het in stilte gedragen, en
als ik geweten had, dat jij hem geluk
kig zoudt maken, zou ik het te boven
zijn gekomen. Maar ik wist, dat je hem
ongelukkig zoudt maken, of je zijn
vrouw werd of niet. En nu is het zoo ver
gekomen, je hebt hem onbarmhartig van
je gestooten en Jürgen's aanzoek aange
nomen, omdat Gunter arm geworden
was. Je hebt steeds alleen aan jezelve
gedacht. En omdat ik het mijne wilde
doen om alles goed te maken, wat jij
hem hebt aangedaan, ging ik naar hem
toe en bood hem mijn hulp aan. En als
je denkt, dat ik het deed om uit dank
baarheid door hem ten huwelijk ge
vraagd te worden, heb je het mis. Ik zal
nooit trouwen met een man, die mij niet
liefheeft en dien ik niet bemin. Ziedaar,
hoe ik de zaak beschouw, en nu verbied
ik je voor eens en altijd, mijn handeling
aan lagere beweegredenen toe te schrij
ven. Je zult weldra de vrouw van Jür
gen zijn en geen ander meer noodig heb
ben. Ik zal mij dus niets meer van je la
ten welgevallen, onthoud dat goed!"
Na deze woorden verliet Lena kalm en
fier de kamer. Lydia keek haar na met
oogen vol haat. Bij haar haat jegens Le
na was nu ook zooiets als ijverzucht ge
komen. Want zij had zeer goed opge
merkt, toen zij in Gunters leven trad,
dat deze vol attenties jegens Lena was,
en juist daarom had zij hem in haar
netten willen verstrikken, wat haar
wondergoed gelukt was. Indien Gunter
nu weer eens tot zijn oude liefde terug
keerde? Lydia kwam plotseling tot de
ontdekking, dat zij voor Gunter veel
meer voelde dan zij gedacht had, en een
verterende jaloezie overviel haar, als zij
er aan dacht, dat Gunter haar vergeten
en zich weer tot Lena wenden zou. Dat
mocht niet gebeuren. Wiat kon zij doen,
om dat te verhinderen?
Zij voelde, dat zij Lena sterker haatte
dan ooit. Minderwaardige lieden haatten
meestal hen, die beter zijn en hooger
staan dan zij zeiven en nu kwam die
ijverzucht er nog bij.
Zij beet zich op de lippen en staarde
voor zich uit. Zij verlangde steeds naar
dingen, die haar ontzegd werden. Nu zij
Jürgen vasthield, en Gunter zich van
haar wilde afwenden, steeg hij weer bij
haar in waarde. Zij had het als vanzelf
sprekend beschouwd, dat hij haar altijd
liefhebben en nooit vergeten zou.
Haar oogen vlamden op. Welnu, indien
zij het er ernstig op toelegde, zou zij
hem opnieuw in haar netten vangen.
Zonder strijd zou zij hem niet aan Lena
laten. Dat was haar vaste besluit.
Dat zij nu vernomen had, dat' Gunter
geenszins misvormd was, droeg er toe bij,
haar gevoelens voor hem weer te verle
vendigen. IJdel op uiterlijkheden, zooals
zij was, zou het haar ondraaglijk geweest
zijn, zich te hebben geketend iaan een
misvormden man; dat was bijna even
erg als dat hij doodarm was. Zij riep
het knappe, energieke gezicht van Gun
ter voor haar geestesoog en vergeleek het
met dat van Jürgen Dellfort. Het laaide
hoog in haar op, toen zij bedacht, dat
zij nu aan dezen wias geketend, dat zij
hem toebehoorde. Het kon haar in dit
uur zelfs niet troosten, dat hij op al haar
wenken vloog en schatrijk was. Went
schen, die niet voor inwilliging vatbaar
zijn, zijn van een veel hoogere waarde
dan die, welke voor het grijpen liggen.
Neen Lena zou het met Gunter niet
eens worden, dat verdroeg zij niet. Hij
behoorde haar toe, al kon zij dan zijn
vrouw niet worden.
Lydia doorleefde een zeer droevig uur
Maar toen sprong zij op en kleedde zich
aan, om in de stad inkoopen te gaan
doen. Zij wilde juist de kamer verlaten,
toen haar vader binnenkwam en vroeg:
„Waar is Lena?"
„In haar kamer. Heeft u zich veel ge
ërgerd, vader?"
„Kun je dat niet begrijpen? Je moet
machteloos toekijken, als er zulke onzin
nige besluiten genomen worden. Het is
van je moeder onverantwoordelijk ge
weest, haar bij testament zoo zelfstandig-
te maken. Zij doet alles zelve, hoewel zij
een vader heeft, die haar raden en hel
pen kan".
„Erger u daarover niet, vader, u kunt
er toch niets aan veranderen. Zij schijnt
in deze zaak bizondere plannen na te
jagen".
„Hoe bedoel je dat?"
Lydia liet een hatelijk lachje hooren.
„Ik bedoel, dat zij op Gunter Heiners
dorf verliefd is en hem op deze manier
tot echtgenoot wil winnen, al wil zij het
niet toegeven". (Wordt vervolgd).
